Πριν από λίγα χρόνια ο μοναδικός τρόπος ενημέρωσης του οδηγού για την κίνηση στους δρόμους ήταν μέσω των ραδιοφωνικών εκπομπών. Σήμερα, ωστόσο, η βασική «πηγή» ενημέρωσης για το πώς διεξάγεται η κυκλοφορία στο οδικό δίκτυο είναι τα Google Maps, μία υπηρεσία που, αναμφίβολα, παρέχει σημαντική διευκόλυνση στους οδηγούς.
Αρχικά, καλό θα ήταν να διευκρινίσουμε ότι οι Χάρτες της Google παρουσιάζουν την κίνηση στους δρόμους με τρία διαφορετικά χρώματα: To πράσινο υποδηλώνει ότι η κυκλοφορία διεξάγεται απρόσκοπτα δίχως καθυστερήσεις, το πορτοκαλί ότι υπάρχουν κάποιες μικρές καθυστερήσεις, και το κόκκινο ότι η κυκλοφορία διεξάγεται μετ' εμποδίων και τα αυτοκίνητα κινούνται σημειωτόν.
Από πού, όμως, αντλούν τα Google Maps όλες αυτές τις πληροφορίες οι οποίες επιτρέπουν στον οδηγό να ενημερωθεί για την κίνηση στο οδικό δίκτυο και να αποφύγει τους δρόμους που είναι «πηγμένοι» στην κίνηση;
Σύμφωνα με τον διεθνή Τύπο, μέχρι το 2009, η Google συνέλεγε δεδομένα από αισθητήρες κυκλοφορίας και κάμερες στους δρόμους που είχαν εγκατασταθεί κυρίως από κρατικές υπηρεσίες μεταφορών και ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες που μελετούσαν την κυκλοφορία για διάφορους σκοπούς.
Αυτοί οι αισθητήρες κυκλοφορίας χρησιμοποιούσαν ραντάρ λέιζερ ή ενεργή τεχνολογία υπερύθρων που μπορούσε να ανιχνεύσει πόσο γρήγορα διεξαγόταν η κυκλοφορία των οχημάτων, παρατηρώντας τον συνολικό όγκο τους και την ταχύτητα των αυτοκινήτων. Στη συνέχεια, αυτές οι πληροφορίες μεταδίδονταν σε ειδικούς servers, ώστε η Google να ενημερώσει τους χάρτες της.
Παρ' όλα αυτά, η συγκεκριμένη μέθοδος είχε και κάποια μειονεκτήματα, με μεγαλύτερο όλων το γεγονός ότι οι προαναφερθέντες αισθητήρες ήταν εγκατεστημένοι κυρίως στους κεντρικότερους δρόμους. Ως εκ τούτου, οι χρήστες δεν μπορούσαν να ενημερωθούν για την κίνηση σε λιγότερο γνωστές οδούς.
Επίσης, το συγκεκριμένο σύστημα δεν μπορούσε να παρέχει στον χρήστη ενημέρωση για τα κυκλοφοριακά δεδομένα σε 100% πραγματικό χρόνο. Ενώ δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι οι ενεργές υπέρυθρες συσκευές Radar και Laser στους δρόμους αποτελούσαν πλεονέκτημα μόλις μερικών χωρών, και έτσι η διαθεσιμότητα πληροφοριών σχετικά με την κυκλοφορία ήταν προνόμιο μόλις λίγων κρατών.
Πώς συλλέγει πληροφορίες η Google σήμερα;
Χρονιά σταθμός αποτελεί το 2009, όταν η Google αποφάσισε να στραφεί στον πληθοπορισμό (crowdsourcing), ώστε η συλλογή των δεδομένων για την κίνηση στους δρόμους να γίνεται… εθελοντικά από τους χρήστες smartphone.
Πηγή δεδομένων για τη Google σήμερα είμαστε όλοι εμείς. Πώς γίνεται αυτό; Εφόσον χρησιμοποιούμε το Google Maps στο smartphone μας και έχουμε ενεργοποιημένη τη λειτουργία «Τοποθεσία», τότε η εφαρμογή είναι σε θέση να στέλνει σε real time ανώνυμες πληροφορίες στην Google για το ακριβές σημείο στο οποίο βρισκόμαστε.
Με αυτό τον τρόπο η Google αξιοποιεί αυτές τις πληροφορίες προκειμένου να υπολογίσει πόσα αυτοκίνητα βρίσκονται στον συγκεκριμένο δρόμο και την ακριβή ταχύτητα με την οποία κινούνται, ανά πάσα χρονική στιγμή. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, δηλαδή, χρησιμοποιούν την εφαρμογή, τόσο πιο ακριβή είναι τα δεδομένα για την κυκλοφορία των οχημάτων στους δρόμους.
Η Google κρατά, ακόμα, ένα ιστορικό για τον κυκλοφοριακό φόρτο σε συγκεκριμένους δρόμους, έτσι ώστε να μπορεί να είναι σε θέση να προβλέψει κάθε φορά πώς θα είναι η κυκλοφορία σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή σε αυτούς.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τη Google η κοινή χρήση της τοποθεσίας του smartphone μας είναι εντελώς ανώνυμη. Επομένως η εταιρεία δεν γνωρίζει την ακριβή πηγή των εισερχόμενων πληροφοριών. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς οδηγεί σε ένα αξιόπιστο, ασφαλές οικοσύστημα όπου οι χρήστες μπορούν να μοιράζονται πληροφορίες για το συλλογικό καλό χωρίς να διακυβεύεται το απόρρητό τους.
Πηγή: carandmotor.gr