Τη λύση στο μυστήριο του γιατί μια αρχαία αιγυπτιακή μούμια με το παρατσούκλι «Η γυναίκα που ουρλιάζει» είχε μια οδυνηρή έκφραση στο πρόσωπό της πιστεύουν ότι βρήκαν οι επιστήμονες.
Σύμφωνα με τη νέα ανάλυση των επιστημόνων δείχνει ότι πέθανε «ουρλιάζοντας από την αγωνία» πριν από περίπου 3.000 χρόνια.
Οι ειδικοί λένε ότι μπορεί τότε να έζησε ένα σπάνιο γεγονός γνωστό ως πτωματικός σπασμός τη στιγμή του θανάτου της, που προκάλεσε την ακαμψία των μυών της και την αποτύπωση του πόνου της, όπως αναφέρει το Skynews.
Η κατάσταση αυτή προκαλεί το πάγωμα των μυών στην ακριβή θέση στην οποία βρισκόταν το άτομο όταν πέθανε.
Αν και η αιτία του θανάτου της παραμένει μυστήριο, οι πτωματικοί σπασμοί συνήθως συνδέονται με βίαιους θανάτους υπό ακραίες φυσικές συνθήκες και έντονα συναισθήματα.
Η ανησυχητική έκφραση της γυναίκας που ουρλιάζει έχει προβληματίσει τους ειδικούς εδώ και 90 χρόνια.
Όμως η νέα ανάλυση, που χρησιμοποίησε αξονικές τομογραφίες για να πραγματοποιήσει μια «εικονική ανατομή», αποκάλυψε μια σειρά από νέες λεπτομέρειες και αμφισβητεί μια προηγούμενη πεποίθηση ότι η οδυνηρή έκφρασή της ήταν αποτέλεσμα κακής ταρίχευσης.
The ancient Egyptian mummy's expression of agony has puzzled scientists for decades, but researchers have put forward a new theoryhttps://t.co/QtoSNDfV7M
— Sky News (@SkyNews) August 2, 2024
Ο καθηγητής ακτινολογίας του Πανεπιστημίου του Καΐρου Σαζάρ Σαλίμ, επικεφαλής της μελέτης, δήλωσε: «Η έκφραση του προσώπου της μούμιας σε αυτή τη μελέτη θα μπορούσε να διαβαστεί ως πτωματικός σπασμός, υπονοώντας ότι η γυναίκα πέθανε ουρλιάζοντας από την αγωνία ή τον πόνο».
Ο καθηγητής Σαλίμ τη χαρακτήρισε ως μια «πραγματική χρονοκάψουλα» που διατηρεί τις τελευταίες στιγμές της ζωής της.
Πού ανακαλύφθηκε;
Η γυναίκα που ουρλιάζει βρέθηκε κατά τη διάρκεια αρχαιολογικής αποστολής το 1935 στο Ντέιρ ελ Μπαχάρι, κοντά στην αιγυπτιακή πόλη Λούξορ, κάτω από τον τάφο ενός γνωστού αρχιτέκτονα, γνωστού ως Σενμούτ.
Ανακαλύφθηκε μέσα σε ένα ξύλινο φέρετρο με τα πόδια της τεντωμένα και τα χέρια της διπλωμένα πάνω από τη βουβωνική χώρα.
Φορούσε μια μαύρη περούκα από ίνες χουρμαδιάς επεξεργασμένες με κρυστάλλους χαλαζία, μαγνητίτη και αλβίτη και είχε δύο χρυσά και ασημένια δαχτυλίδια σκαραβαίου στο τρίτο δάχτυλο του αριστερού της χεριού.
Η ανάλυση έδειξε ότι τα φυσικά της μαλλιά ήταν βαμμένα με χέννα και άρκευθο.
Οι σαρώσεις έδειξαν ότι είχε χάσει ή σπάσει αρκετά από τα δόντια της και έπασχε από ήπια αρθρίτιδα της σπονδυλικής στήλης.
Από την εξέταση προέκυψε ότι θα είχε ύψος περίπου 1,80 μ. και πέθανε σε ηλικία 48 ετών.
Πώς ταριχεύτηκε;
Σε αντίθεση με τις κλασικές μεθόδους μουμιοποίησης - όπου τα όργανα, εκτός από την καρδιά, συνήθως αφαιρούνται από το σώμα - τα όργανά της ήταν ακόμη παρόντα, γεγονός που θεωρήθηκε αποτέλεσμα κακής μουμιοποίησης.
Ωστόσο, από την εξέταση του δέρματός της διαπιστώθηκε ότι είχε ταριχευθεί με άρκευθο και λιβάνι - ακριβά είδη που έπρεπε να εισαχθούν στην Αίγυπτο από γειτονικές χώρες, σύμφωνα με τους ερευνητές.
«Εδώ δείχνουμε ότι ταριχεύτηκε με δαπανηρά, εισαγόμενα υλικά ταρίχευσης», δήλωσε ο καθηγητής Σαλίμ.
«Αυτό, καθώς και η καλοδιατηρημένη εμφάνιση της μούμιας, έρχονται σε αντίθεση με την παραδοσιακή πεποίθηση ότι η αποτυχία αφαίρεσης των εσωτερικών οργάνων της υποδηλώνει κακή μουμιοποίηση».
Η επιστημονική ανάλυση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Medicine την Παρασκευή (2/8).
Πηγή: cnn
