Είναι προφανές ότι κάποιοι στο κυπριακό πολιτικό - κομματικό σύστημα αρέσκονται στην στείρα παρελθοντολογία. Εμμονικά ξεθάβουν συχνά πυκνά τις ξεθυμασμένες πλέον αντιπαραθέσεις μας. Αυτές που μας οδήγησαν στην καταστροφή, στην κατοχή του μισού νησιού από τον τουρκικό στρατό, στον ξεριζωμό και στην προσφυγιά χιλιάδων Κυπρίων. Ξύνουν με πάθος τις παλιές πληγές, ανασύρουν αναχρονιστικές διαχωριστικές γραμμές, κραδαίνουν τα σύμβολα άλλων εποχών. Και το ερώτημα είναι, γιατί το κάνουν; Αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι το αποτέλεσμα είναι απολύτως αρνητικό. Η πολιτική τοξικότητα δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα και προκαλεί ρήγματα στο κοινωνικό σώμα.
Σε έναν μικρό τόπο σαν τον δικό μας, όπου όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, αυτή η εξέλιξη έχει ακόμη πολύ μεγάλες και πιο επικίνδυνες συνέπειες. Μετατρέπει την πολιτική αντιπαλότητα σε προσωπική εχθρότητα. Που είναι η χειρότερη. Αυτή που δεν υπερβαίνεται εύκολα από τον χρόνο. Που αφήνει σημάδια και σκιές. Φαίνεται όμως ότι μπροστά στις ιδιοτελείς πολιτικές επιδιώξεις, ιδιαιτέρως όταν επίκεινται κρίσιμες προεδρικές εκλογές, αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Το μείζον είναι να «μαντρωθεί το πόπολο – ο λαός», να στρατευθεί στην κομματική γραμμή, να ακολουθήσει την πεπατημένη. Γιατί ο μεγάλος φόβος τους είναι η αδέσμευτη βούληση, η ελεύθερη επιλογή, η επικράτηση αξιοκρατικών κριτηρίων. Και όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό συμβαίνει επιτέλους στην κυπριακή κοινωνία. Οι πολίτες αφήνουν πίσω τους τα στερεότυπα. Επιθυμούν μια πραγματική αλλαγή. Αλλαγή νοοτροπίας. Αλλαγή πολιτικής πράξης. Θέλουν να απαλλαγούν από τα κομματικά στεγανά, που, συχνά, εκτρέφουν τη διαφθορά, την αλαζονεία, την αυθαιρεσία. Παραμερίζουν τα τεχνητά διλήμματα, τις ψευδεπίγραφες αντιθέσεις, την οικειοθελή ομαδοποίηση.
Ο μέσος Κύπριος επιζητά σήμερα όχι κενά συνθήματα, ούτε σκιαμαχίες για το παρελθόν, αλλά ουσιαστικές λύσεις στα δύσκολα και ζέοντα προβλήματα της καθημερινότητάς του. Τα οποία δυστυχώς είναι πολλά και σοβαρά. Προτάσεις για το πώς θα αμβλύνουμε τις αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες. Το πώς θα μπορέσουμε να στηρίξουμε τα λαϊκά εισοδήματα, σε μια περίοδο που έχει ενσκήψει αλματώδης πληθωρισμός και πρωτοφανής ακρίβεια. Πώς θα μπορούν οι συνάνθρωποί μας να βρουν στέγη, όταν καλπάζουν τα ενοίκια. Και, πρωτίστως, πώς θα μπορέσουν να στήσουν το σπιτικό τους οι νέες και οι νέοι μας. Πώς θα μπορέσουν να κάνουν οικογένεια. Πώς θα τους στηρίξουμε να αποκτήσουν παιδιά, καθώς οι δημογραφικές τάσεις είναι ανησυχητικές. Πώς θα δημιουργηθούν οι συνθήκες ανεύρεσης εργασίας. Αλλά και μια σειρά από άλλα ζητήματα όπως η πληθυσμιακή και παραγωγική ενίσχυση της αποψιλωμένης κυπριακής επαρχίας, η αναγκαία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που θα δίνει γερές γνωστικές βάσεις στα παιδιά μας, η μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας που θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Κοντά σ' αυτά, βεβαίως, παραμένει ψηλά το εθνικό ζήτημα, η επανένωση της πατρίδας μας και η αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, η οποία βρίσκεται σε νέο εθνικιστικό κρεσέντο, προβαίνοντας σε νέες έκνομες ενέργειες στα κατεχόμενα. Για το λόγο αυτό, ως Δημοκρατικό Κόμμα με απόλυτη συνέπεια, όλο το προηγούμενο διάστημα, ακολουθήσαμε την πολιτική του μέτρου, της δημιουργικής παρέμβασης, της ανεύρεσης του κοινού τόπου με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, στη βάση των ουσιαστικών πολιτικών λύσεων.
Είμαστε πραγματικά περήφανοι γιατί η στάση μας βρίσκει ανταπόκριση στους πολίτες. Γιατί ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών. Που απαιτούν την ενότητα, τη συνεργασία, την υπέρβαση των ξεπερασμένων αντιλήψεων και πρακτικών και την ανάδειξη της ουσίας. Και με το ίδιο κριτήριο αποφασίσαμε τη στήριξη του υποψηφίου προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη. Γιατί συμπυκνώνει ακριβώς αυτά που κι εμείς πρεσβεύουμε.
Το ενωτικό πνεύμα που χρειάζεται για να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό κράτος, με ευημερούντες πολίτες. Κι αυτή η δημιουργική στάση, της αμφίδρομης αλληλοκατανόησης, συνιστά και την πλέον αποστομωτική απάντηση σε όσους αμφισβητούν τη δυνατότητα αποτελεσματικής διακυβέρνησης Χριστοδουλίδη με τη στήριξη διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων. Αντιθέτως, μπορεί κάλλιστα η κυβέρνηση που θα προκύψει να αποτελέσει μοντέλο-πρότυπο της νέας πολιτικής εποχής.
Ο Πανίκος Λεωνίδου ειναι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Κόμματος
