Σάββας Λαζανιάς
Είναι ένας ζωντανός θρύλος, ένας πρωταθλητής Ευρώπης, ένας από τους πιο αγαπητούς παίκτες στο φίλαθλο κοινό της Κύπρου και της Ελλάδας. Ο Παναθηναϊκός και η Εθνική Ελλάδας έχουν σημαδέψει την καριέρα και τη ζωή του. Ο λόγος βέβαια για τον Γιώργο Καραγκούνη, την «τυπάρα» των ελληνικών γηπέδων που αποτέλεσε βασικό στέλεχος της πρωταθλήτριας Ευρώπης το 2004, όντας ένας εκ των ηγετών της ομάδας του Ότο Ρεχάγκελ.
Ο ρέκορντμαν συμμετοχών της Εθνικής Ελλάδας παραχώρησε μια όμορφη συνέντευξη στην «Κ» και μίλησε για το Euro της Γερμανίας, το έπος του 2004, την Εθνική Κύπρου, τον Παναθηναϊκό και όχι μόνο.
Γιώργο, πώς βλέπεις τη φετινή διοργάνωση του Euro. Να περιμένουμε να δούμε καλό ποδόσφαιρο ή το θέαμα θα θυσιαστεί στο βωμό σκοπιμότητας;
«Πάντα ένα Euro είναι πολύ ενδιαφέρον, το περιμένει ο κόσμος με μεγάλη λαχτάρα. Θα γίνει στη Γερμανία, σε μια ποδοσφαιρική χώρα που διαθέτει ωραία γήπεδα. Περιμένουμε να δούμε ένα καλό τουρνουά και εύχομαι να είναι εντυπωσιακό, με ωραίες φάσεις και όμορφα γκολ. Υπάρχει σίγουρα η σκοπιμότητα αλλά μπορεί να γίνουν και καλά παιχνίδια. To Euro είναι πιο δύσκολο από το Μουντιάλ, εδώ όλες οι ομάδες είναι δυνατές».
«Φαβορί η Αγγλία μαζί με Γαλλία και Γερμανία»
Ποια ομάδα θεωρείς φαβορί και ποιο αουτσάιντερ πιστεύεις ότι μπορεί να κάνει αισθητή την παρουσία του;
«Βλέπω φαβορί την Αγγλία γιατί έχει πολύ καλή ομάδα. Στο προηγούμενο Euro πήγε στον τελικό. Γενικά έχει παίκτες νέους που είναι σε πολύ καλό επίπεδο και κατάσταση. Είναι το φαβορί μαζί με άλλες ομάδες όπως η Γαλλία και η Γερμανία που θα είναι στο γήπεδο της, αν και αυτή είναι με σκαμπανεβάσματα. Πάρα πολύ καλή ομάδα έχει και η Πορτογαλία. Από τα αουτσάιντερ, η Τουρκία φαίνεται δυνατή, είναι μια ομάδα που μπορεί να τα πάει καλά στη διοργάνωση».
Από το Euro 2016 και έπειτα, οι ομάδες στην τελική φάση αυξήθηκαν από 16 σε 24. Πιστεύεις ότι αυτή η αλλαγή έχει φέρει περισσότερα θετικά ή αρνητικά στη διοργάνωση; Έπεσε το επίπεδο;
«Μπορείς να πεις ότι έπεσε κάπως το επίπεδο στους ομίλους γιατί περνάνε και οι μισές τρίτες στην επόμενη φάση. Από την άλλη όμως δίνεις τη δυνατότητα στις πιο μικρές ομάδες να το ζήσουν και βέβαια… ποτέ δεν ξέρεις. Πέφτει λίγο το επίπεδο αλλά όταν πας στους 16, εκεί θα βρίσκονται οι δυνατοί».
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να δούμε ξανά μια μεγάλη έκπληξη στο Euro ανάλογη με αυτή που έκανε η Ελλάδα το 2004;
«Είναι πολύ δύσκολο. Το δικό μας ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα που μπορεί να πετύχει μια ομάδα. Είναι η μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών. Είμαστε η μοναδική Εθνική που πήρε Euro χωρίς να πάει ούτε ένα ματς στα πέναλτι. Το θεωρώ πάρα πολύ δύσκολο να γίνει ξανά κάτι ανάλογο. Από τη στιγμή όμως που το πετύχαμε εμείς, η κάθε ομάδα έχει δικαίωμα στο όνειρο».
«Με 24 ομάδες στην τελική φάση, είναι αποτυχία όταν δεν είσαι στο Euro σαν Ελλάδα»
Αυτό είναι το 3ο συνεχόμενο Euro από το οποίο θα απουσιάζει η Ελλάδα. Τι πιστεύεις ότι φταίει και δεν έχει καταφέρει να έχει μια σταθερή παρουσία σε τελικές φάσεις Euro και Μουντιάλ μετά το 2014;
«Πολλά είναι τα πράγματα που φταίνε, ξεκινώντας από τις υποδομές που δεν υπάρχουν δυστυχώς. Ολόκληρη πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν έχει το δικό της σπίτι, εκεί σταματάνε και τελειώνουν όλα. Υπάρχουν προβλήματα γενικότερα, οργανωτικά και άλλα. Απ’ την άλλη, όταν περνάνε 24 ομάδες στην τελική φάση, είναι αποτυχία όταν δεν είσαι στο Euro σαν Ελλάδα. Πρέπει και οι ίδιοι οι παίκτες να αναλογιστούν ότι ακόμα κι όταν δεν είναι τα πράγματα όπως πρέπει να είναι, θα πρέπει να ζητούν το κάτι παραπάνω και να έχουν τον πήχη λίγο πιο ψηλά. Πρέπει να θέλουμε με κάθε κόστος να είμαστε εκεί, είτε είναι καλός ο προπονητής είτε όχι, είτε μας βάζει σε σωστές θέσεις είτε δεν μας βάζει, πρέπει να είμαστε εκεί».
«Το 2004 κάναμε τη μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών»
Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο πιο μεγάλο φαντάζει αυτό που πετύχατε στην Πορτογαλία το 2004. Ποια ήταν τα στοιχεία που έφεραν την Ελλάδα στην κορυφή της Ευρώπης;
«Υπήρχαν πολλοί μεγάλοι ποδοσφαιριστές σε αξία, πολύ μεγάλες προσωπικότητες και πολύ καλός προπονητής, ο οποίος κατάφερε να κάνει όλους εμάς να παίζουμε σαν μια οικογένεια και σαν μια ομάδα. Υπερτερούσε το εμείς και όχι το εγώ. Η δίψα, η πίστη, η αυτοπεποίθηση και η προσωπικότητα που έβγαζε ο κάθε παίκτης έπαιξαν ρόλο. Σίγουρα και τύχη χρειάζεται αλλά την τύχη την προκαλείς μόνος σου για να καταφέρεις κάτι τόσο μεγάλο. Βρεθήκαμε σε πολύ καλή κατάσταση στην κατάλληλη στιγμή και καταφέραμε αυτό που καταφέραμε. Μην ξεχνάμε ότι παίξαμε με τις καλύτερες ομάδες. Αναγκαστήκαμε να παίξουμε με τους δυο γηπεδούχους. Δεν ήταν γηπεδούχοι μόνο οι Πορτογάλοι αλλά και οι Ισπανοί. Όταν παίξαμε στο Πόρτο με την Ισπανία, όλο το γήπεδο ήταν Ισπανοί. Πιο πολύ νοιώσαμε την έδρα στο Ισπανία-Ελλάδα από ότι στο Πορτογαλία-Ελλάδα. Μετά αναγκαστήκαμε να παίξουμε με την καλύτερη ομάδα, την Γαλλία, και μετά με την καλύτερη ομάδα του τουρνουά, την Τσεχία. Είχαμε μακράν το πιο δύσκολο μονοπάτι και καταφέραμε να φτάσουμε στον τελικό και να κατακτήσουμε το τρόπαιο».
Η γκολάρα σου στην πρεμιέρα αποτέλεσε την αφετηρία μιας τρελής πορείας. Πως το βίωσες όταν σκόραρες μέσα στο Ντραγκάο;
«Ήταν μια στιγμή μοναδική. Όταν βάζεις ένα τόσο σημαντικό γκολ που ανοίγει το δρόμο για μια τεράστια νίκη, τότε είναι μια μοναδική στιγμή που δεν την ξεχνάς. Αυτοί οι τρεις βαθμοί στην ουσία μας έδωσαν και την πρόκριση».
Από ποιο αγώνα και μετά αρχίσατε να πιστεύετε ότι μπορείτε να πάτε μέχρι τέλους και να σηκώσετε την κούπα;
«Μετά τη Γαλλία. Όταν κερδίζεις τη Γαλλία, δεν μένει κάτι πιο μεγάλο να κερδίσεις. Θεωρώ ότι η νίκη μας με τη Γαλλία είναι η μεγαλύτερη νίκη που έχει κάνει το ελληνικό ποδόσφαιρο σε συλλογικό και σε επίπεδο Εθνικής, σαν μια μεμονωμένη νίκη. Εκείνη η ομάδα της Γαλλίας είχε πάρει Μουντιάλ, είχε πάρει Euro. Είχε τον καλύτερο παίκτη του κόσμου που λέγεται Ζιντάν, πίσω τον 2ο καλύτερο παίκτη που λέγεται Ανρί. Είχε Μακελελέ, είχε τεράστιους παίκτες. Οπότε, όταν κερδίζεις αυτή τη Γαλλία μετά δεν έχει κάτι άλλο να φοβηθείς. Αφού κερδίσαμε αυτό το παιχνίδι, είχαμε την αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε να καταφέρουμε πάρουμε το Euro».
Έχεις να μας διηγηθείς κάποια ωραία ιστορία από τη διαμονή στην Πορτογαλία το 2004;
«Υπήρχε μια ιστορία με Κύπριους. Έμεναν σε ένα ξενοδοχείο στη Μπράγκα και δίπλα σε άλλο ξενοδοχείο ήμουν εγώ με κάποιο άλλο συμπαίκτη μου και κάναμε θεραπεία, χωρίς να μας βλέπουν. Μόλις κατέβηκαν τα δυο πούλμαν με τους Κύπριους, φώναζαν ένα σύνθημα για μένα που δεν μπορώ να το πω τώρα (γέλια), λόγω του γκολ που είχα βάλει στην πρεμιέρα. Εγώ τους άκουγα από πάνω χωρίς να με βλέπουν και έσκασα στα γέλια. Ήταν κάτι που μου έκανε εντύπωση και μου άρεσε».
«Πιστεύω ότι θα μπορέσει να διεκδικήσει κάποια στιγμή και η Κύπρος μια πρόκριση»
Έχεις καθόλου εικόνα από την Εθνική Κύπρου; Πιστεύεις ότι υπάρχει πιθανότητα να τη δούμε ποτέ σε τελική φάση του Euro;
«Την Κύπρο την παρακολούθησα σε κάποια παιχνίδια με την Ελλάδα. Κατά καιρούς έχει κάνει καλά παιχνίδια αλλά αυτά ήταν μεμονωμένα. Δεν είναι εύκολο όμως άμα υπάρχει πίστη και πλάνο, πιστεύω ότι θα μπορέσει να διεκδικήσει κάποια στιγμή ακόμα και η μικρή Κύπρος μια πρόκριση. Η διάρκεια είναι αυτή που μπορεί να σου δώσει τις προκρίσεις. Με λίγη τύχη και πίστη στο πλάνο και στο σύνολο, μπορεί να πετύχει κάποια στιγμή. Είναι κρίμα που ο κόσμος δεν αγκαλιάζει την προσπάθεια της Εθνικής Κύπρου. Πρέπει να υπάρξει μαζική υποστήριξη από όλους για να γίνει κάτι τόσο μεγάλο».
Είσαι εδώ και αρκετά χρόνια ambassador της UEFA. Πες μας λίγα λόγια για αυτό.
«Κάνουμε κάποια ταξίδια με την UEFA, δίνουμε παιχνίδια με τους Legends. Μας χρησιμοποιεί η UEFA σαν πρεσβευτές της. Είναι μια πολύ καλή εμπειρία γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να προσφέρω όσο μπορώ στο φιλανθρωπικό κομμάτι».
Αγαπημένοι παίκτες και κορυφαίες στιγμές
Ποιος είναι για σένα ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών;
«Είχα μεγαλώσει με τον Μαραντόνα αλλά βλέπουμε σε μια γενιά τώρα Ζιντάν, Μέσι, Ρονάλντο. Όλους αυτούς τους θεωρώ κορυφαίους».
Ποιος είναι ο καλύτερος προπονητής με τον οποίο δούλεψες σε συλλογικό επίπεδο και ποιος σε επίπεδο Εθνικής;
«Από κάθε προπονητή παίρνεις πράγματα, είτε είναι θετικά είτε αρνητικά. Πολλές φορές τα αρνητικά είναι αυτά που μπορούν να σου ανοίξουν τον δρόμο για να πετύχεις. Από κάθε προπονητή προσπαθούσα να πάρω πράγματα. Είχα την τύχη να έχω προπονητές όπως τον Ρεχάγκελ, τον Σάντος, τον Αναστασιάδη, τον Μαντσίνι, τον Τζακερόνι, τον Κούπερ, τον Κούμαν. Από όλους παίρνεις κάτι».
Αγωνίστηκες σε πολύ μεγάλες ομάδες όπως είναι ο Παναθηναϊκός, η Ίντερ, η Μπενφίκα. Ποια είναι η κορυφαία σου στιγμή σε συλλογικό επίπεδο;
«Η τριετία 2000-03 με τον Παναθηναϊκό που κάναμε μεγάλα παιχνίδια στην Ευρώπη, θεωρώ ότι ήταν από τις κορυφαίες μου στιγμές. Είχαμε πετύχει πολύ μεγάλες προκρίσεις. Το να πηγαίνεις στους 8 τότε είναι σαν να παίρνεις το Τσάμπιονς Λιγκ σήμερα. Ξεκινούσαμε από τα προκριματικά και περνούσαμε δυο ομίλους για να φτάσουμε στα προημιτελικά».
Ποιο είναι το ομορφότερο σου γκολ με την Εθνική κα ποιο σε συλλογικό επίπεδο;
«Σε συλλογικό επίπεδο αυτό κόντρα στη Βέρντερ ήταν ένα από τα καλύτερα. Σε επίπεδο Εθνικής, ίσως τα φάουλ που είχα βάλει σε ένα φιλικό με την Πορτογαλία».
Ποιος είναι ο πιο «βρώμικος» αντίπαλος που είχες να αντιμετωπίσεις;
«Ο Αργεντινός Αγιάλα που αγωνιζόταν στη Βαλένθια».
Το σημαντικότερο γκολ της καριέρας σου;
«Και αυτό με τη Ρωσία (σ.σ. Euro 2012) και αυτό με την Πορτογαλία (σ.σ. Euro 2004) ήταν πολύ σημαντικά γκολ. Αυτό με τη Ρωσία ήταν ακόμη πιο σημαντικό γκολ γιατί ήταν γκολ πρόκρισης».
*Δημοσιεύτηκε στην «Κ» της Κυριακής (9/6)
