Το να νιώθουμε ωραία είναι σημαντικό στοιχείο της ζωής μας και πρέπει να το επιδιώκουμε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Όπως αυτή την τελευταία περίοδο όπου όλοι ζούμε δυσκολίες, πρέπει να ξέρουμε τι κρατάμε και τι αφήνουμε πίσω. Εμείς, η παρέα του roadtrip.cy μέσα από τα ταξίδια μας, ταξιδεύουμε στα χρώματα, τα αρώματα και τις γεύσεις του νησιού μας και χαιρόμαστε τις διαδρομές σε μικρούς και άγνωστους προορισμούς.
«Η ζωή είναι όπως το νερό, όταν δεν κινείται βαλτώνει. Για να μη βαλτώσει πρέπει συνεχώς να είναι σε κίνηση». Εμείς, η παρέα του roadtrip.cy συμφωνούμε απόλυτα. Βρίσκουμε αυτή τη ρήση σοφή. Κατ’ ακρίβεια, για μας είναι τρόπος ζωής. Πάντα κινούμαστε, ταξιδεύουμε έστω και νοερά, προτιμούμε, όταν μπορούμε, τη μέρα μας να την περάσουμε σε κίνηση, σε μια ωραία διαδρομή, οδηγώντας ένα αυτοκίνητο που μας εμπνέει. Όταν δεν μπορούμε, θα θυμηθούμε μια διαδρομή που χαρήκαμε, ή ακόμα καλύτερα θα σχεδιάσουμε την επόμενη. Σχεδιάζουμε νοερά πόσο ωραία θα περάσουμε πηγαίνοντας με το ποδήλατο σε ένα προορισμό που θα δώσει κι άλλο χρώμα στην καθημερινότητά μας, ή περπατώντας σε ένα μονοπάτι μέσα στη φύση. Εδώ μπαίνει το roadtrip.cy, φιλοδοξούμε να σας δίνουμε ιδέες για τα επόμενα ταξίδια σας.
Σήμερα, θα πάμε σε ένα χωριό κοντά στη Λευκωσία, εύκολη διαδρομή, πολλοί το ξέρετε ως χωριό. Εμείς όμως, όπως συνηθίζουμε, θα δούμε και άλλες πλευρές του, θα το δούμε και από άλλη οπτική γωνία. Επειδή η διαδρομή είναι εύκολη, θα πάμε με ένα κλασικό αυτοκίνητο, μικρό αλλά με έντονη προσωπικότητα.
Πριν λίγες μέρες έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο που το διάβασα απνευστί. Ξέρετε καμιά φορά πώς συνωμοτεί το σύμπαν. Το βιβλίο αυτό, είναι η αφορμή για τη σημερινή μας διαδρομή. Ο τίτλος του, όταν το είδα με άρπαξε από τα μαλλιά (κυριολεκτικά, όμως) «ΜΝΗΜΕΙΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ». Σκεφτείτε τι σημαίνουν αυτές οι δύο λέξεις, σκεφτείτε το βάρος τους μαζί, θα τις αναλύσουμε σε λίγο. Το βιβλίο έχει γραφτεί από την Παναγιώτα Ψιλλίτα Ιωάννου, συγγραφέα, δασκάλα, αγωνίστρια της ΕΟΚΑ και αρχαιολόγο, σε συνεργασία με τον Αβέρκιο Κυρίλλου, τέως κοινοτάρχη Αγίου Επιφανίου. Αναφέρεται στο χωριό, ή μάλλον σε ευρήματα στο χωριό.
Ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε για Άγιο Επιφάνιο, θα συνεχίσουμε για το αυτοκίνητο στον δρόμο. Βγαίνουμε από Λευκωσία με κατεύθυνση Ανθούπολη, Κλήρου, Παλαιχώρι. Σε 30 περίπου χιλιόμετρα θα δούμε την πινακίδα που μας κατευθύνει προς το χωριό. Δεξιά από τον κύριο δρόμο και σε 500 μέτρα φτάνουμε. Από τις άλλες πόλεις, για να έρθετε στο χωριό, εισηγούμαστε, πρώτα Λευκωσία και μετά απευθείας στον Άγιο Επιφάνιο. Σήμερα ο Άγιος Επιφάνιος είναι κυριολεκτικά ένας περίπατος από τη Λευκωσία. Φυσικά, δεν ήταν πάντα έτσι.
(Φωτογραφία: To χωριό από μακριά)
Μέχρι το Αρεδιού είμαστε σε πεδινό τοπίο, χαμηλοί λόφοι και καταπράσινη φύση, μαντεύουμε όμως τα βουνά, η μάλλον τα βλέπουμε στο βάθος. Και εκεί που ξεκινούν τα βουνά είναι και ο προορισμός μας. Φτάνουμε στο φράγμα της Κλήρου που μας δελεάζει να το επισκεφθούμε, έχει μαζέψει αρκετό νερό και φέτος και θέλουμε να χαρούμε αυτή την ηρεμία του νερού στην επιστροφή αν έχουμε χρόνο. Πάμε σιγά, όμως, και όπως κινούμαστε στον δρόμο, για αρκετή απόσταση, το φράγμα είναι δίπλα μας στα αριστερά. Κλέβουμε ματιές και απολαμβάνουμε την ήρεμη επιφάνεια του νερού. Μετά το φράγμα της Κλήρου το τοπίο αρχίζει να αγριεύει γιατί το νερό μαζεύεται στο φράγμα από τον ποταμό Μαρούλαινας, που για να φτάσει μέχρι εδώ περνά μέσα από βαθύ και πολύ παλιό φαράγγι. Έτσι μετά το φράγμα στα αριστερά μας έχουμε το φαράγγι, δεν το βλέπουμε αλλά το μαντεύουμε από τη βλάστηση, πολλά δέντρα αρχίζουν να ομορφαίνουν το τοπίο. Φτάνουμε σε μια συστάδα ευκαλύπτων και η πινακίδα μάς καθοδηγεί δεξιά. Από εδώ πυκνώνει το δάσος και ο δρόμος γίνεται πιο ανηφορικός.
Διαβάστε την συνέχεια στο wiz
