Διαχρονικά έχει αποδειχθεί ότι τα δομικά προβλήματα που οι στρατοί έχουν την πολυτέλεια να «κρύβουν κάτω από το χαλί» εν καιρώ ειρήνης, σε καιρό πολέμου αναδύονται και στοιχίζουν ακριβά σε αίμα.
Οι ρώσικες δυνάμεις βιώνουν ακριβώς αυτό, καθώς η εικόνα τους στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας δε συνάδει με την εικόνα του πανίσχυρου διάδοχου του Κόκκινου Στράτου που πουλούσαν οι Ρώσοι προς το εξωτερικό.
Από μια δύναμη εισβολής 190.000 ανδρών ενέπλεξαν στην πρώτη φάση της επιχείρησης, λιγότερο από το 50% και μάλιστα σε τέσσερα απομακρυσμένα μεταξύ τους μέτωπα, του Κιέβου, του Χάρκοβου, του Ντονμπάς και της Κριμαίας παραβιάζοντας έναν από τους βασικούς κανόνες στρατηγικής: «Απέφυγε τη διάσπαση των δυνάμεών σου».
Την ίδια ώρα, υποτίμησαν την ανθεκτικότητα της ουκρανικής αεροπορίας και παρότι χτύπησαν στο πρώτο 24ωρο αεροδρόμιο, ραντάρ έγκαιρης προεδιοποίησης και αντιαεροπορικές συστοιχίες, οι Ουκρανοί κατάφεραν να επαναφέρουν εντός ωρών κάποια αεροδρόμια σε επιχειρησιακή κατάσταση και μάλιστα να απογειώσουν μαχητικά, τα οποία αντιπαρατέθηκαν στον αέρα με τα ρωσικά SUKHOI.
Η αρνητική εικόνα που είχαν για τον στρατό της Ουκρανίας τους οδήγησε στην απόφαση να κρατήσουν μακριά από το θέατρο επιχερήσεων το πιο μοντέρνο υλικό του στρατού τους με αποτέλεσμα στην Ουκρανία να βλέπουμε εκσυγχρονισμένες εκδόσεις αρμάτων της εποχής του Ψυχρού Πολέμου που αποδείχτηκαν εύκολη λεία για τα τελευταίας γενιάς αντιαρματικά που προμήθευσε τους Ουκρανούς η Δύση.
Η ταχεία προέλαση των πρώτων 48 ωρών άφησε μακριές και ευάλωττες γραμμές εφοδιασμού και οι Ουκρανοί στρατιώτες, οι οποίοι παρακάμφθησαν, δεν παρέδωσαν τα όπλα, αλλά αντίθετα έσπειραν το χάος και την καταστροφή στις ρώσικες εφοδιοπομπές. Αποτέλεσμα ακινητοποιημένα άρματα από έλλειψη καυσίμων να εγκαταλείπονται από τα πληρώματα τους και να τα ρυμουλκούν με τρακτέρ Ουκρανοί αγρότες, ενώ Ρώσοι στρατιώτες εμφανίστηκαν σε βίντεο να πλιατσικολογούν τρόφιμα από μανάβικα και σούπερ μάρκετ, διότι απλά δεν είχαν να φάνε.
Σοβαρά προβλήματα, επίσης, δημιουργήθηκαν στο σύστημα διοίκησης του ρωσικού στρατού με τις επικοινωνίες να μη λειτουργούν σε μεγάλους σχηματισμούς με αποτέλεσμα ανώτατοι αξιωματικοί να αναγκάζονται να σπεύσουν στην πρώτη γραμμή προκειμένου να έχουν εικόνα των επιχειρήσεων και τουλάχιστον δύο εξ αυτών, υποστράτηγος και αντιστράτηγος στον βαθμό, να πέφτουν θύματα Ουκρανών ελεύθερων σκοπευτών.
Τέλος, όπως φαίνεται, το μεγαλύτερο λάθος ήταν η υποτίμηση της αποφασιστικότητας της ουκρανικής ηγεσίας και του ουκρανικού λαού. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν παραδόθηκε στο πρώτο 48ωρο, η κυβέρνησή του δεν έπεσε και ο ίδιος δε διέφυγε στη Δύση, ενώ οι Ουκρανοί αντί να υποδεχτούν με λουλούδια, ψωμί και αλάτι τους Ρώσους στρατιώτες προτίμησαν να οπλιστούν και να περάσουν τις υπόλοιπες 10 μέρες μέχρι και σήμερα στήνοντας ενέδρες και ανατρέποντας τη ζωή του απλού στρατιώτη στην Ουκρανία σε μια κόλαση.
Πηγή: skai.gr
