ΚΥΠΕ
Ο Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Γιώργος Λουκαϊδης ανέφερε πως η απόφαση της περασμένης Τετάρτης «ήταν με βεβαιότητα όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και προκάλεσε ένα τσουνάμι οργής και αγανάκτησης στην κοινωνία».
Μάλιστα, ο κ. Λουκαΐδης απάντησε σε όσους επέκριναν τη σημερινή διαμαρτυρία λέγοντας χαρακτηριστικά, «όσοι μας επέκριναν για τη διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης διαμαρτυρίας, μας κατηγορούν, ταυτόχρονα, ότι τάχα με τις ενέργειες μας δείχνουμε περιφρόνηση απέναντι στις δικαστικές αποφάσεις. Δείγμα και αυτό της αναχρονιστικής, αυταρχικής αντίληψης τους για τη δημοκρατία».
Ολόκληρη η ομιλία
Μπορεί η παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη την περασμένη Τετάρτη να μην ήταν κεραυνός εν αιθρία για τους πολλούς υποψιασμένους από τα όσα απαράδεχτα βιώσαμε τα προηγούμενα χρόνια, ήταν με βεβαιότητα όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και προκάλεσε ένα τσουνάμι οργής και αγανάκτησης στην κοινωνία.
Δημιούργησε, ταυτόχρονα, και ένα κύμα αποφασιστικότητας και αγωνιστικότητας στην μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου. Για να υπερασπιστούμε το κράτος δικαίου και την δημοκρατία. Για να αντισταθούμε στο σύστημα της διαφθοράς και της συγκάλυψης. Για να βροντοφωνάξουμε σε αυτούς που θέλουν να φιμώσουν κάθε ενοχλητική φωνή, ότι πότε δεν θα επιτρέψουμε να επιβληθεί ο «νόμος της σιωπής».
Αυτά οδήγησαν τα βήματα όλων μας εδώ, παρά τις νουθεσίες ορισμένων να μην προχωρήσουμε σε αυτή την διαμαρτυρία. Μάλιστα, πέραν από τους καλοπροαίρετους, είναι και αυτοί που ενώ πανηγυρίζουν στα κρυφά που ξεμπέρδεψαν με τον Γενικό Ελεγκτή, είχαν και το θράσος να μας κατηγορήσουν ότι με τη σημερινή διαμαρτυρία μας είναι εμείς που πλήττουμε δήθεν τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Τους απαντούμε: Ντροπή!
Αυτή η διαμαρτυρία γίνεται, με την μαζική συμμετοχή ανθρώπων από κόμματα, οργανωμένα σύνολα, πολίτες από όλους σχεδόν τους ιδεολογικούς και πολιτικούς χώρους καθώς και ανένταχτους πολίτες, γιατί το σύστημα θεσμικής διαπλοκής και διαφθοράς άρπαξε με τα πλοκάμια του ακόμα ένα καθοριστικής σημασίας ανεξάρτητο θεσμό, από τους ελάχιστους που είχαν απομείνει που να μην συμμορφώνεται με τις υποδείξεις.
Αυτή η διαμαρτυρία γίνεται, γιατί από την Τετάρτη η πλειοψηφία της κυπριακής κοινωνίας διερωτάται πώς είναι δυνατόν σε αυτή τη χώρα αντί να τιμωρούνται οι ηθικοί αυτουργοί και οι πρωταγωνιστές στα σκάνδαλα που διέσυραν την χώρα μας διεθνώς, μετατρέποντάς την σε πρωταθλήτρια στην διαφθορά, τελικά να οδηγούνται στη δικαιοσύνη και να τιμωρούνται όσοι τα καταγγέλλουν, όσοι καθηκόντως τα διερευνούν.
Αυτή η διαμαρτυρία γίνεται, γιατί η μεθόδευση για χρόνια και τελικά η παύση του Ελεγκτή, όχι μόνο δεν θα αποκαταστήσει το όνομα και τη φήμη της χώρας μας διεθνώς, όπως διακήρυξε πρόσφατα με το περιβόητο rebranding του ο ΠτΔ, αλλά θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κάκιστη εικόνα της Κύπρου, που οι ίδιοι δημιούργησαν μέσα από την πιο διεφθαρμένη διακυβέρνηση που υπήρξε ποτέ στον τόπο.
Αυτή η διαμαρτυρία γίνεται γιατί μπήκε πάνω στη ζυγαριά από τη μια η ελευθερία της έκφρασης καθώς και η ανάγκη για θεσμικό έλεγχο, κριτική, διαφάνεια και λογοδοσία, σε μια περίοδο μάλιστα αποδεδειγμένης εκτόξευσης των σκανδάλων και της διαφθοράς και από την άλλη μπήκαν η λογοκρισία για το ύφος και την ένταση της κριτικής, η ερμηνεία της ευπρέπειας, οι υπερβολές ή τα λάθη σε κάποιες περιπτώσεις, ο υποκειμενικός παράγοντας. Και στο ζύγι του τί συμφέρει την κοινωνία, ποιο είναι το υπέρτερο δημόσιο συμφέρον, βάρεσε περισσότερο το δεύτερο παρά το πρώτο!
Αυτή η διαμαρτυρία γίνεται γιατί εδώ και χρόνια- όχι αδικαιολόγητα- ενισχύεται όλο και περισσότερο η αίσθηση στην κοινωνία ότι στόχος του συστήματος και του κατεστημένου είναι η συγκάλυψη των σκανδάλων, ο εξαγνισμός των ενόχων για να συνεχίσουν να παρελαύνουν στη δημόσια ζωή υποδυόμενοι τους «άμωμους» και τους «αμόλυντους».
Όσοι μας επέκριναν για τη διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης διαμαρτυρίας, μας κατηγορούν, ταυτόχρονα, ότι τάχα με τις ενέργειες μας δείχνουμε περιφρόνηση απέναντι στις δικαστικές αποφάσεις. Δείγμα και αυτό της αναχρονιστικής, αυταρχικής αντίληψης τους για τη δημοκρατία.
Η δεσμευτικότητα στην εκτέλεση αποφάσεων των δικαστηρίων είναι δεδομένη και είναι ένα πράγμα. Αλλά επειδή δεν ζούμε στον μεσαίωνα αλλά σε μια ευνομούμενη, ευρωπαϊκή χώρα είναι επίσης δεδομένη και η ελευθερία της έκφρασης, το δικαίωμα άσκησης κριτικής όπως αυτό κατοχυρώνεται μέσα από το σύνταγμα, τις διεθνείς συμβάσεις και από τη νομολογία που καλούμαστε να σεβαστούμε.
Θα το επαναλάβουμε λοιπόν μήπως και ανοίξουν τα αυτιά τους και το αντιληφθούν: Κανένας μα κανένας θεσμός δεν είναι υπεράνω κριτικής. Αλλά πώς να το καταλάβουν αυτοί που θέλουν να σιγήσουν, να φιμώσουν κάθε ενοχλητική φωνή;
Υπό κρίση ασφαλώς είναι και η ίδια η κριτική που ασκείται, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι ισοπεδωτική και αφοριστική και όχι απλά διαφορετική. Οι αφορισμοί και η ισοπέδωση είναι όντως επικίνδυνο φαινόμενο για την Δημοκρατία αλλά αυτό που είναι πολύ πιο επικίνδυνο είναι η απουσία κριτικής, ελέγχου και λογοδοσίας, στοιχεία που αποτελούν το οξυγόνο της Δημοκρατίας.
Τέλος, η Κυβέρνηση δια του κυβερνητικού εκπρόσωπου διερωτήθηκαν γιατί ήρθαμε να διαμαρτυρηθούμε εδώ, στο Προεδρικό;
Επιλέξαμε να είμαστε εδώ στο προεδρικό, όχι μονάχα γιατί στο επίπεδο του συμβολισμού αντιπροσωπεύει την υπέρτατη εξουσία στο πολίτευμα μας.
Είμαστε έξω από το προεδρικό, πρωτίστως γιατί στην Κύπρο υπάρχει ένα σύστημα εξουσίας που έστησε η διακυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού και πλέον προστατεύει και η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη, που απογείωσε τη θεσμική διαφθορά και διαπλοκή.
Ένα σύστημα που ενοχλείται, που δεν ανέχεται την κριτική, που αρνείται να λογοδοτεί, που επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο των θεσμών για χάρη συμφερόντων.
Ένα σύστημα, ειδικότερα, που με τις ευλογίες και την πλήρη στήριξη και του ίδιου του ΠτΔ ως μέλους της προηγούμενης κυβέρνησης, πέραν από σωρεία άλλων ανεξάρτητων αξιωματούχων και μη που έπαυσε ή οδήγησε σε παραίτηση, στην προσπάθεια επιβολής μιας θεσμικής ομερτά, επιδίωξε το φάγωμα ακόμη και του τέως Γενικού Εισαγγελέα, όταν αυτός ανακοίνωσε την ποινική δίωξη του άριστου των αρίστων, Ρίκκου Ερωτοκρίτου.
Ένα σύστημα που, τελικά, δεν ελπίζει στην ατιμωρησία, αλλά ΑΠΑΙΤΕΙ με θράσος την ατιμωρησία. Ένα σύστημα που αντικαθιστά τη λογοδοσία με τη λογοκρισία.
Ένα σύστημα εξουσίας που νιώθει ανίκητο και προελαύνει υπονομεύοντας ή ισοπεδώνοντας κάθε έννοια χρηστής διοίκησης, διαφάνειας και τελικά, αισθήματος δικαίου της κοινωνίας.
Είμαστε εδώ έξω από το προεδρικό γιατί ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης έχει ευθύνη για τη θεσμική σύγκρουση που ζήσαμε, γιατί με την ανοχή και με την κάλυψη του, αυτή έφτασε στ’ άκρα. Γιατί μπορούσε, αν ήθελε, ν’ ασκήσει την επιρροή του για να υπάρξει διάλογος και συνεννόηση. Αντ’ αυτού ένιψε τας χείρας του. Προφανώς, θα νιώθει πιο ήσυχος και ανακουφισμένος από την Τετάρτη και εντεύθεν, αφού πλέον δε θα τον τρομάζουν εκθέσεις και δημοσιεύματα που αφορούν και αυτόν αλλά και τον πολιτικό του πατέρα.
Είμαστε τέλος εδώ στο προεδρικό γιατί ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η κυβέρνησή του, ως εκτελεστική εξουσία, έχουν την πρώτη ευθύνη, την καθοριστική ευθύνη να σπάσουν το απόστημα των σκανδάλων. Είμαστε εδώ για να θυμίσουμε στον Νίκο Χριστοδουλίδη την προεκλογική του δέσμευση να διορίσει ποινικούς ανακριτές για τη διερεύνηση σκανδάλων. Μέχρι στιγμής, έμεινε στις δηλώσεις και στις εξαγγελίες.
Η κοινωνία περιμένει πράξεις.
Γιατί τελικά είναι η κοινωνία, η πλειοψηφία της κοινωνίας που πληρώνει τα σπασμένα των σκανδάλων, μαζί με το λογαριασμό της ακρίβειας, του πληθωρισμού, είναι ο απλός άνθρωπος που αγωνίζεται να βγάλει το μήνα, να πληρώσει το ρεύμα, να πληρώσει το ενοίκιο και τις δόσεις. Οι πολίτες θυμώνουν και αγανακτούν και εξοργίζονται όσο νιώθουν τους διάφορους αετονύχηδες να μην τους σέβονται και να τους βλέπουν αφ’ υψηλού, από τα παλάτια των πύργων, από τους ουρανοξύστες των γραφείων τους, από τα σαλόνια της εξουσίας τους.
Η σημερινή εκδήλωση δεν συνιστά για εμάς το τέλος του δρόμου αλλά την ανανέωση της αποφασιστικότητας μας για να περιφρουρήσουμε το κράτος δικαίου και την δημοκρατία. Για να συμβάλουμε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς, που έχει υπονομευτεί ακόμη περισσότερο μετά από την μεθόδευση και εν τέλη την παύση του Ελεγκτή.
Επειδή κάποιοι καλοπροαίρετα και άλλοι καλοπροαίρετα, οι τελευταίοι προφανώς κρίνοντας εξ’ ιδίων τα αλλότρια, μας κάνουν νουθεσίες να σκεφτούμε κινδύνους για τα ποσοστά μας σε σχέση με την αντίδραση μας και την σημερινή κινητοποίηση ένα έχουμε να τους πούμε. Πάνω από όλα για μας μετρά το δημόσιο συμφέρον, οι αξίες και οι αρχές που υπηρετούμε και όχι οι μικροκομματικοί υπολογισμοί και οι σκοπιμότητες. Αλλά να τους διαβεβαιώσουμε και ότι δεν είμαστε αφελείς. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όσο επικρατούν οι άνομες σκοπιμότητες από μερίδα του πολιτικού συστήματος και διαβρώνεται ακόμη περισσότερο η εμπιστοσύνη του κόσμου στους θεσμούς, όπως συμβαίνει τώρα, ουδείς ξεφεύγει από την ισοπέδωση. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει την τελευταία δεκαετία. Μαζί με τα ξερά πάνε και τα χλωρά. Ο μόνος τρόπος κατά συνέπεια να αντιμετωπιστεί η διάβρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών είναι ο συνεπής, αταλάντευτος αγώνας κατά όλων των πολιτικών και κοινωνικών φαινομένων που παράγουν και αναπαράγουν την ισοπεδωτική απαρέσκεια των πολιτών απέναντι στους θεσμούς.
Για αυτό και το ΑΚΕΛ θ’ αναλάβει με σοβαρότητα και ορθολογισμό συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, έχοντας πλήρη επίγνωση του θεσμικού του ρόλου ως η κύρια δύναμη αντιπολίτευσης που οφείλει ν’ ασκεί κριτική και έλεγχο.
Έχουμε θέσεις, έχουμε προτάσεις πολλές και σημαντικές που θέλουμε να τις θέσουμε ξανά στο δημόσιο διάλογο. Τις επόμενες μέρες θα καλέσουμε σε διάλογο έτσι ώστε συλλογικά, με διαβούλευση να καταλήξουμε σε συναινέσεις που θα επιτρέψουν να στήσουμε ένα δίχτυ άμυνας και επίθεσης απέναντι στη διαφθορά. Με προτάσεις που θ’ αφορούν την ουσιαστική ενδυνάμωση του κράτους δικαίου μέσα και από συνταγματικές μεταρρυθμίσεις εκεί και όπου απαιτείται. Θα επιδιώξουμε ανάμεσα σε άλλα τη μεταρρύθμιση της Νομικής Υπηρεσίας, την εφαρμογή μηχανισμών πάταξης της διαφθοράς, με ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας, με ξεκάθαρα και μετρήσιμα κριτήρια και με γνώμονα την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητά τους.
Η σημερινή διαμαρτυρία είναι η αρχή μιας μάχης που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί, όσοι αγαπούμε αυτό τον τόπο, όσοι θέλουμε να μιλούμε για τη χώρα μας με περηφάνια, όσοι επιμένουμε ότι η εντιμότητα και η ακεραιότητα πρέπει να είναι κανόνας στη δημόσια ζωή και όχι η εξαίρεση, όσοι θέλουμε επιτέλους να διαλυθεί το πέπλο της συγκάλυψης που πάει να σκεπάσει τα πάντα.
Να μην υπολογίζει λοιπόν κανένας στη σιωπή μας.
Να μην ελπίζει κανένας στην ανοχή μας.
Να μην περιμένει, πολύ περισσότερο, κανένας την υποταγή μας.
Είμαστε και θα παραμείνουμε απέναντι από το σύστημα της Συγκάλυψης και της Διαφθοράς!
Είμαστε και θα παραμείνουμε αποφασιστικά, δυνατά, ξεκάθαρα μαζί με όσους απαιτούν έλεγχο, διαφάνεια, κάθαρση, δικαιοσύνη!
