Κωνσταντίνος Νικολάου
Βλέπεις την Ομόνοια Αραδίππου και αναρωτιέσαι… «πως αυτοί με τόσο χαμηλό μπάτζετ και με αρκετούς συμπατριώτες μας βασικούς πραγματοποιούν τέτοια πορεία;». Κι όμως ο Ούγκο Μαρτίνς αποδεικνύει πως γίνεται μια χαρά φτάνει να έχεις πλάνο και να είσαι προσηλωμένος σε αυτό!
Σαφώς και δεν είναι η πρώτη φορά όπου ομάδα με μειωμένο μπάτζετ τα πηγαίνει καλύτερα των προσδοκιών, αλλά εκείνο που ξεχωρίζουμε ιδιαίτερα είναι κάτι άλλο. Αναφερόμαστε στο γεγονός πως τη «ραχοκοκαλιά» των «περιστεριών» αποτελούν αρκετοί Κύπριοι, οι πλείστοι εξ αυτών νεαροί.
Πιο αναλυτικά, στην κορυφή της λίστας με τα περισσότερα αγωνιστικά λεπτά βρίσκεται ο Λόρια, που δεν έχασε λεπτό, δεύτερος έρχεται ο Ανδρέας Σιήκκης (22), πέμπτος ο Αλέξανδρος Θεοχάρους (32), έκτος ο Στέλιος Βρόντης (20), και όγδοος ο Νικόλας Κούτσακος (21). Ακολουθούν από κοντά οι Γιώργος Ποντικός (23) και Ευαγώρας Αντωνίου (22), οι οποίοι το τελευταίο διάστημα είδαν το χρόνο συμμετοχής τους να αυξάνεται.
Στον αγώνα με τη Νέα Σαλαμίνα, όπου το συγκρότημα του Πορτογάλου πήρε μια σπουδαία νίκη, όλοι οι πιο πάνω έπαιξαν ως βασικοί, με μοναδική εξαίρεση τον Θεοχάρους. Περιττό να πούμε πως όλοι τους πρωταγωνίστησαν για το τρίποντο, καθότι κανείς δεν υστέρησε.
Ο Αντωνίου ήταν πολύ σταθερός πίσω, ο Σιήκκης έτρεχε συνεχώς τη δεξιά γραμμή δίνοντας τρομερές βοήθειες, ο Βρόντης στον άξονα ήταν συγκλονιστικός (έτρεχε, μοίραζε, δείχνοντας εν ολίγοις πόσο ποιοτικός είναι) κι ενώ πιστώνεται σε τεράστιο βαθμό το γκολ. Όσον αφορά στον Κούτσακο μιλάμε για εκείνον που στο τέλος της ημέρας έκανε τη διαφορά με υποδειγματικό πλασέ.
Πέραν λοιπόν απ’ την έως τώρα βαθμολογική συγκομιδή της ομάδας του, ο κ. Μαρτίνς αξίζει τα εύσημα και γιατί μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει ταλέντο στην Κύπρο.
Οι πιο πάνω ποδοσφαιριστές διψάνε για ευκαιρίες, αφού είναι σε φάση εξέλιξης και γνωρίζουν πως αν δεν αγωνιστούν υπάρχει ο κίνδυνος να μείνουν στάσιμοι. Κάτι που συνέβη, αλλά και συμβαίνει με πάρα πολλούς…
Ουσιαστικά, οι εμφανίσεις των εν λόγω ποδοσφαιριστών είναι ακόμη μια απόδειξη πως όταν ο Κύπριος παίκτης λάβει εμπιστοσύνη ή ακόμη καλύτερα αγάπη (!) από την ομάδα του… τότε μπορεί να ξεδιπλώσει και τις αρετές του. Κι όταν λέμε αγάπη αναφερόμαστε στον τρόπο που μεταξύ άλλων ο Ίβηρας τεχνικός μίλησε για τους Βρόντη και Κούτσακο μετά το τέλος του αγώνα.
«Ειδικά επειδή σκόραρε ο Κούτσακος είμαι διπλά χαρούμενος, δουλεύω μαζί του από 18 ετών, με τον Βρόνη απ΄ τα 16 του, όταν ήμασταν στον ΠΟΞ», η σχετική δήλωση.
Σίγουρα πρόκειται για ιδιαίτερη δήλωση, αλλά πιο πολύ ξεχωρίσαμε τον τρόπο που μίλαγε για αυτούς. Σου θύμιζε ο Πορτογάλος πατέρα που βλέπει τα παιδιά του να βελτιώνονται και να έχουν καλές επιδόσεις στο σχολείο, στη δουλειά ή γενικότερα να προοδεύουν στη ζωή τους!
Η έλλειψη ευκαιριών προς τον Κύπριο ποδοσφαιριστή είναι ένα πρόβλημα που κάνει έντονα την εμφάνιση του εδώ και περίπου είκοσι χρόνια. Ομάδες, προπονητές, αλλά και οπαδοί υποτιμούν σε μεγάλο βαθμό και πολλές φορές αδικαιολόγητα το «ντόπιο ποδοσφαιρικό προϊόν».
Είμαστε σίγουροι ότι ο καθένας μπορεί να θυμηθεί αρκετούς συμπατριώτες μας που έζησαν την έντονη κριτική του κόσμου στο πετσί τους, ΧΩΡΙΣ να το αξίζουν. Κάποιοι καταφέρνουν να κλείνουν στόματα (βλέπε Πίττα)… και ορισμένοι άλλοι δυστυχώς λυγίζουν, γιατί πολύ απλά είναι άνθρωποι.
Το 'παμε πολλές φορές ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη για όλο αυτό την έχει η ΚΟΠ που δεν πιέζει τις ομάδες για να αλλάξουν στάση. Όμως πέραν τούτου λυπούμαστε που παρατηρούμε και σοβαρό πρόβλημα νοοτροπίας εντός της κοινωνίας μας.
Όλα αυτά που περιγράφουμε δεν είναι καινούργια, ωστόσο τα θυμηθήκαμε με αφορμή την τρομερή εμφάνιση των Κύπριων παικτών της Ομόνοιας Αραδίππου με τη Νέα Σαλαμίνα. Μας υπενθύμισαν βασικά ότι όλοι μας θέλουμε ευκαιρίες, εμπιστοσύνη και… αγάπη!
