Κωνσταντίνος Νικολάου
Πέρα για πέρα ορατό είναι πλέον το ενδεχόμενο όπως ο Φαμπιάνο πάρει κυπριακό διαβατήριο και να τεθεί στα πλάνα του ομοσπονδιακού μας προπονητή. Εξέλιξη η οποία θα επηρεάσει θετικά και την Ομόνοια, η οποία θα δει μια θέση του καταλόγου Α να αδειάζει…
Αναμφίβολα αν ο έμπειρος τερματοφύλακας γίνει μέλος της Εθνικής Κύπρου θα μιλάμε για μια σπουδαία «μεταγραφή», αφού κατά γενική ομολογία είναι σαφώς πιο ποιοτικός από τις υπόλοιπες διαθέσιμες επιλογές. Συνεπώς, τουλάχιστον όσον αφορά στο αμέσως επόμενο διάστημα θα μιλάμε για αναβάθμιση.
Είναι κανείς εξάλλου που αν βρισκόταν στη θέση του Σωφρόνη Αυγουστή δεν θα ήθελε έναν πορτιέρο αυτής της κλάσης ενόψει των προκριματικών του Μουντιάλ, όπου θα αναμετρηθούμε δεδομένα με μεγαθήρια; Φιλότιμοι για παράδειγμα οι Δημητρίου και Μιχαήλ, αλλά όταν δεν παίρνεις τις απαιτούμενες ευκαιρίες είναι πολύ δύσκολο να βελτιωθείς...
Η ευθύνη βαραίνει αναμφίβολα αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις, καθότι το ζήτημα με τη μικρή δεξαμενή είναι κάτι που μας ταλανίζει εδώ και αρκετά χρόνια. Μάλιστα, ακόμη πιο δύσκολα είναι τα πράγματα στη θέση του «άσου», αφού οι συμπατριώτες μας τερματοφύλακες δεν αγωνίζονται αρκετά.
Κάπως έτσι προκύπτει και το γεγονός πως στις τελευταίες Κυπροποιήσεις ξένων παικτών συμπεριλαμβάνονται τα ονόματα των Πάρντο και Μολ.
Το συμπέρασμα που βγαίνει απ' τα πιο πάνω είναι πως ναι όντως ο 36χρονος κίπερ ενδέχεται να μας δώσει πράγματα που δεν έχουμε στην παρούσα φάση, ανεβάζοντας το επίπεδο κάτω από τα δοκάρια. Ταυτόχρονα όμως, θεωρούμε πως ήρθε ο καιρός επιτέλους να δούμε τον καθρέφτη και να σκεφτούμε αν οι συνεχόμενες Κυπροποιήσεις αποτελούν τη λύση στο πρόβλημα της έλλειψης ποιότητας και βάθους στην Εθνική ομάδα.
Το να δίνεις λοιπόν διαβατήριο σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές με την προοπτική της άμεσης αναβάθμισης είναι κάτι που δεν μας βρίσκει να διαφωνούμε. Εκείνο όμως που δεν μπορεί να γίνει άλλο αποδεκτό είναι το ότι δεν υπάρχει κανένα πλάνο στήριξης και ανέλιξης του Κύπριου παίκτη και απλούστατα μοιράζουμε διαβατήρια με τρομερή συχνότητα... πολλές φορές μόνο και μόνο για να βγάζουμε αποστολή.
Όπως είπαμε πολλάκις στο παρελθόν, χρειάζεται κατά την άποψη μας να εκπονηθεί ένα πρόγραμμα από πλευράς ομοσπονδίας ούτως ώστε να επενδύσουμε στον γηγενή παίκτη (με τη βοήθεια ειδικών από το εξωτερικό).
Σε επίπεδο ακαδημιών να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές, ενώ όσον αφορά σε επίπεδο ανδρών θα χρειαστεί να μπουν συγκεκριμένοι περιορισμοί ούτως ώστε να «αναγκαστούν» οι ομάδες όπως δίνουν περισσότερες ευκαιρίες για να έχουμε σε βάθος χρόνου περισσότερες ποιοτικές επιλογές.
Αυτό που περιγράφουμε προϋποθέτει βεβαίως θυσίες (τις οποίες άλλες χώρες έκαναν και δικαιώθηκαν), αλλά και γενναίες αποφάσεις, τις οποίες, μέχρι στιγμής, οι υπεύθυνοι δεν λαμβάνουν.
Τώρα αν κάποιος ξένος που βρίσκεται χρόνια στην Κύπρο είναι έτοιμος να δώσει το κάτι παραπάνω… καλώς να ορίσει. Στην τελική ο στόχος είναι το καλύτερο για την Εθνική. Τονίζουμε ξανά πως το πρόβλημα στο νησί μας είναι ότι το εν λόγω φαινόμενο τείνει να γίνει ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση!
