24news team
Πολιτικό σεισμό προκάλεσε η απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου για παύση του Γενικού Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς, όπως ήταν το αίτημα του Γενικού Εισαγγελέα Γιώργου Σαββίδη. Η πολυσέλιδη απόφαση – καταπέλτης, έκτασης 209 σελίδων ήταν ομόφωνη και έκρινε τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη ανίκανο να ασκεί τα καθήκοντά του, χαρακτηρίζοντάς την συμπεριφορά του απαράδεκτη και επικίνδυνη για το κράτος δικαίου. Όπως σημειώνουν οι οκτώ δικαστές του Ανωτάτου, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την άμεση απολυσή του λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς. Η Αννίτα Δημητρίου ως προεδρεύουσα της Δημοκρατίας υπόγραψε την παύση του.
Η πολυσέλιδη απόφαση χρειάζεται αρκετό χρόνο για κάποιον που θέλει να την μελετήσει. Το 24news σε μια δεύτερη ανάγνωση, επέλεξε δέκα σημεία που είναι καθοριστικά για τα συμπεράσματα του Ανωτάτου στην απόφαση για απόλυση του Γενικού Ελεγκτή.
Δείτε πιο κάτω τα σημεία που ξεχωρίσαμε και ανατρέξτε στη σελίδα του καθενός για τη δικαιολόγηση που κάνει η απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου.
1. Παραβίαζε εμμονικά το τεκμήριο της αθωότητας - Λαϊκά δικαστήρια
Στη σελίδα 191 αναφέρεται πως ο Γενικός Ελεγκτής όφειλε να συμπεριφερθεί με ευθυκρισία, ευθυδικία και συναίσθηση της υψηλής του αποστολής και του ειδικού βάρους της θέσης του, να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και όχι αμετροεπή συμπεριφορά, προκαλώντας έτσι διάβρωση της εμπιστοσύνης του κοινού προς τους θεσμούς. Σημεία που είχαν τονιστεί και στην υπόθεση Ρίκκου Ερωτοκρίτου. Ωστόσο, «Αντί τούτων ο Γενικός Ελεγκτής όχι απλώς «πέρασε τη γραμμή» (crossed the line), αλλά με εμμονή παραβίαζε το τεκμήριο της αθωότητας άλλου κρατικού αξιωματούχου και απαξίωνε το αθωωτικό πόρισμα της Αρμόδιας Αρχής κατά της Διαφθοράς, παραπέμποντας σε λαϊκά δικαστήρια.
2. Χωρίς αντίληψη ορίων και σεβασμό - ανικανότητα
Στη σελίδα 202 αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης είναι «Ένας αξιωματούχος που ενεργεί ως ανωτέρω, χωρίς αντίληψη των ορίων της αρμοδιότητάς του, χωρίς σεβασμό στους πολιτειακούς θεσμούς, με έλλειψη ευθυκρισίας, είναι ανίκανος να συνεχίσει τα καθήκοντά του».
3. Νόμιζε πως κατείχε την απόλυτη αλήθεια και έγινε κριτής
Στη σελίδα 139 γίνεται αναφορά στην διαβίβαση της καταγγελίας κατά του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα στην Αρχή κατά της Διαφθοράς και επισημαίνεται πως ο Γενικός Εισαγγελέας ενήργησε ως να κατείχε ο ίδιος την απόλυτη αλήθεια και έγινε ο ίδιος ο τελικός κριτής. «Με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι ο Γενικός Ελεγκτής ενεργώντας σαν φορέας και εκφραστής της απόλυτης αλήθειας, χωρίς κανένα σεβασμό στα συνταγματικά και νόμιμα δικαιώματα του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, αλλά ούτε και της θεσμικής αρμοδιότητας της Αρχής κατά της Διαφθοράς, δεν περιορίστηκε, ως όφειλε, στο ρόλο του διαβιβαστή της καταγγελίας. Παραβιάζοντας, σε όλα τα στάδια, τα εκ του νόμου δικαιώματα του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα επεφύλαξε για τον εαυτό του τον ρόλο του τελικού κριτή».
4. Θα έπρεπε να ήταν πρότυπο
Στη σελίδα 206 αναφέρεται πως «Η ιδιότητα ανεξάρτητου αξιωματούχου της Δημοκρατίας είναι ένα συνεχές κάλεσμα ευθύνης και καθημερινή υπόμνηση χρέους. Οι αξιωματούχοι δεν εκτελούν μόνο τα αυστηρώς καθοριζόμενα καθήκοντα της θέσης. Καλούνται, ως φυσική συνέπεια του αξιώματος που υπηρετούν να αποτελούν πρότυπα και να διαμορφώνουν αξίες.»
5. Εξυβρίσεις, βωμολοχίες και η Ομάδα στο Facebook
Στη σελίδα 145 γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη γλώσσα που χρησιμοποίησε έναντι άλλων Θεσμών αλλά και στη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τον ίδιο ή συνεργάτες του. Όπως αναφέρεται: «Η εξύβριση και η εκστόμιση ανεπίτρεπτων βωμολοχιών δεν εμπίπτει στο πεδίο της ελευθερίας της έκφρασης, το ζητούμενο εν προκειμένω ήταν αυτό το οποίο θα έπρεπε να αποτελούσε αυτονόητη ενέργεια ενός κρατικού αξιωματούχου με συναίσθηση του βάρους της ευθύνης του έναντι των άλλων Θεσμών και των αξιών που υπηρετούν: Η άμεση δηλαδή παρέμβασή του ούτως ώστε να αφαιρείτο, αν μη τι άλλο, η φωτογραφία του, από μια ιστοσελίδα με περιεχόμενο αυτής της μορφής αλλά και ακόμη η αυστηρή υπόδειξη του ότι ένας αξιωματούχος δεν χρειάζεται οποιαδήποτε ομάδα στήριξης.»
6. Η δημοφιλία δεν… σώζει
Στη σελίδα 183 γίνεται αναφορά στη δημοφιλία του Γενικού Ελεγκτή με την επισήμανση πως πολίτες χωρίς γνώση του αποδεικτικού υλικού δεν μπορούν να αποφανθούν για την καταλληλότητα ή όχι κρατικού αξιωματούχου. «Η δημοφιλία δεν αποτελεί κριτήριο και μέτρο συμπεριφοράς κρατικού αξιωματούχου. Ούτε και επαφίεται στους πολίτες, υποκειμενικά, χωρίς γνώση του αποδεικτικού υλικού και συνυπολογισμό όλων των παραγόντων που επιδρούν, να αποφανθούν κατά πόσον συγκεκριμένος αξιωματούχος είναι ακατάλληλος, λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς, να ασκεί τα καθήκοντά του αξιώματός του, υποκαθιστώντας κατ' αυτό τον τρόπο το Συμβούλιο.»
7. Ξεπέρασε κάθε όριο
Στη σελίδα 189 γίνεται αναφορά στους χαρακτηρισμούς του κατά του Γενικού Εισαγελέα ως απειλή για το κράτος δικαίου. «Ξεπερνώτας κάθε όριο, χαρακτήρισε την συνταγματική ενάσκηση των εξουσιών του Γενικού Εισαγγελέα ως απειλή για το κράτος δικαίου. Ιδιαίτερα σοβαρό ατόπημα και απρεπής χαρακτηρισμός, λαμβανομένων, ιδίως, υπόψη, ότι προέρχεται από ανεξάρτητο αξιωματούχο της Δημοκρατίας και στρέφεται εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα, προασπιστή της νομιμότητας και του δημοσίου συμφέροντος.»
8. Τι θα πει ανάρμοστη συμπεριφορά;
Στη σελίδα 179 επεξηγείται ότι η ανάρμοστη συμπεριφορά αποφασίζεται αναλόγως των ιδιαιτεροτήτων της κάθε περίπτωσης. «Στην απόφαση Ερωτοκρίτου (ανωτέρω) ερμηνεύεται η έννοια της "ανάρμοστης συμπεριφοράς", όπως αυτή απαντάται στο συνταγματικό πλαίσιο. Όπως ορθά εντοπίζεται, είναι στη βάση των ιδιαιτέρων περιστατικών της κάθε περίπτωσης που αποφασίζεται κατά πόσον η συμπεριφορά ενός αξιωματούχου δεν συνάδει και είναι ασύμβατη με το αξίωμά του.»
9. Πρόκληση επαναλαμβανόμενης δημόσιας αντιπαράθεσης
Στη σελίδα 117 επισημαίνεται η εμμονή του Οδυσσέα Μιχαηλίδη για επαναλαμβανόμενες δημόσιες αντιπαραθέσεις με οργανισμούς που έλεγχε. Στην προκειμένη περίπτωση του Πανεπιστημίου Κύπρου. «Ως προς το θέμα του Νομπελίστα, η προσέγγιση του Γενικού Ελεγκτή είναι ότι απαγορευόταν η απασχόλησή του ως συνταξιούχου. Θα πρέπει βεβαίως να σημειώσουμε ότι η όλη σημασία της συγκεκριμένης ενότητας είναι η παραγνώριση των απόψεων του Πανεπιστημίου Κύπρου, οι επαναλαμβανόμενες, αχρείαστα, δημόσιες τοποθετήσεις του Γενικού Ελεγκτή και η δημόσια αντιπαράθεση που προκλήθηκε, με όλες τις προβλεπτές συνέπειες για ένα ακαδημαικό ίδρυμα του επιπέδου του Πανεπιστημίου Κύπρου».
10. Παραποίηση των γεγονότων με κομμάτια και αποσπάσματα
Στις σελίδες 159 και 160 γίνεται ιδιαίτερη καταγραφή της συνήθειας του κ. Μιχαηλίδη για έντεχνη παραποίηση των γεγονότων με παράθεση αποσπασμάτων που βολεύουν τις απόψεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας και όχι παρουσιάζοντας τη συνολική εικόνα και τη σφαιρική ενημέρωση του κοινού. «Παρατηρείται το φαινόμενο μιας έντεχνης παραποίησης των γεγονότων, μέσω αποσπασματικής πάραθεσης και/ ή προβολής του μέρους που στηρίζει τις θέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, χωρίς να μεταφέρεται προς τα έξω ολοκληρωμένο το πραγματικό ζητούμενο σε κάθε περίπτωση ή η ουσία του θέματος που αφορούσε. Με αυτό τον τρόπο δεν παρεχόταν στο κοινό σφαιρική και αντικειμενική πληροφόρηση, με αποτέλεσμα να οδηγείται, όχι μόνο σε λανθασμένα συμπεράσματα αλλά και να διαμορφώνει εσφαλμένη γνώμη ως προς την όλη λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών ή την ακεραιότητα των επικεφαλής τους.»
Για πιο ολοκληρωμένη και σφαιρική ενημέρωση σας προτρέπουμε να διαβάσετε ολόκληρη την απόφαση του Ανωτάτου εδώ.
