Χρήστος Ζαβός
Ήμασταν σχεδόν πιτσιρίκια όταν ο κυρ-Γιάννης, αποφάσισε να παίξει με βασικό τον Χάμπο.
Μεσολάβησαν βαρυχειμωνιά, Καρναβάλια, Πάσχα και ένα σωρό συνδυασμοί στην τριπλέτα των χαφ, μα κανένας εξ αυτών δεν περιλάμβανε τον ταλαντούχο Κύπριο.
Πως τα φέρνει όμως έτσι η ζωή;
Πέρασαν 14 λεπτά και το δεξί του ενδεκαδάτου Χάμπου, έστειλε την μπάλα πάνω στο κεφάλι του Σεμέδο που σκόραρε!!
Αν στιγμιαία σκέφτηκες ότι κάποιος έμεινε εκτεθειμένος, που είσαι ακόμη να δεις, που τελικώς ο παρτενέρ του Χάμπου στα χαφ, ο Εβάντρο, επίσης ένας παίκτης η διαχείριση του οποίου δεν κρίνεται πετυχημένη την φετινή χρονιά, πέτυχε ένα εξαιρετικό γκολ, διπλασιάζοντας τα γκολ της ομάδας του.
Άμα σ’ αυτούς τους δύο, προσθέσεις και τον Μάριτς, τότε έχεις ενώπιον σου μια τριάδα που εδώ και μήνες δεν επιλέχθηκε ποτέ, μα σήμερα ήταν η βασική αντλία που έβαλε μπρος την μηχανή.
Όχι μόνο συμμετείχαν στα γκολ, αλλά επικράτησαν των αντιπάλων στην μεσαία γραμμή και γενικώς ανέδειξαν ενα αίσθημα ελευθερίας στο σύνολο, που εδώ και καιρό έμοιαζε πνιγμένο, συντηρητικό, σφικτό σαν κρέας που πάλιωσε.
Έδωσαν πλάτος στην ομάδα, άλλαξαν μπαλιές δεξιά, αριστερά, έβαλαν και τους υπόλοιπους στη διαδικασία παραγωγής παιγνιδιού και συνολικά ανέδειξαν μια νότα δημιουργικότητας στην ομάδα.
Μακράν πιο αεράτη και ευέλικτη τριάδα, σε σχέση με αυτή που για πολλά παιγνίδια επέλεγε ο κυρ Γιάννης, τοποθετώντας μονίμως στην ενδεκάδα τους Κούσουλο, Μάριτς και Εράκοβιτς.
Με τα χαφ, να δουλεύουν ρολόι, τα εξτρέμ, Λοΐζου και Σεμέδο, έγιναν μετά από καιρό άκρως επικίνδυνα. Ο μεν δεύτερος έριξε δύο γκολάκια, ο δε πρώτος, φόρτωσε κάρτες τους αντιπάλους τρώγοντας το γήπεδο.
Τα ελλαδικά μπακ, Κίτσος και Μασούρας, έκαναν κατεβασιές, πάτησαν περιοχή και έψαξαν το ένα, δύο με τους με τους εξτρέμ συμμετέχοντας στο επιθετικό κομμάτι.
Ο δε Γιόβετιτς κατάφερε ν’ αναπτύξει συνεργασίες, κάνοντας το αγαπημένο του παιγνίδι, ν’ αλλάζει δηλαδή γρήγορα την μπάλα, ψάχνοντας συνάμα να τρυπήσει στο χώρο με μια κάθετη. Δεν είχε να συνεραστεί μονάχα με τους εξτρέμ, όπως συνέβαινε εδώ και καιρό, αλλά αναζητούσε τους συμπαίκτες σ' όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου. Μέχρι και τον Κίτσο πήγε να κάνει σκόρερ, που βγήκε σαν κρυφός επιθετικός, μα τελικώς δεν του βγήκε.
Όσον αφορά τους αμυντικούς, έχοντας τους συμπαίκτες τους να κάνουν παιγνίδι μπροστά, κατάφεραν χωρίς ν’ αμύνονται συνέχεια, όπως επέβαλε το σφικτό παιγνίδι του προπονητή τους, να κρατήσουν μετά από ένδεκα ή δώδεκα ματς ανέπαφη την εστία του Φαμπιάνο!!
Επιτέλους, μύρισε ομάδα και όλα δούλεψαν πρίμα.
Μετά από καιρό, είδαμε μια ομάδα που θέλει να παίξει ποδόσφαιρο και όχι απαραίτητα να πνίγεται μόνη της, μες στον συντηρητισμό του προπονητή της, ο οποίος μας αποκάλυψε ότι δεν διαβάζει τίποτα απ’ ότι γράφεται στο διαδίχτυο!!
Αφού δεν διαβάζει να γράψουμε, μιας και δεν θα το μάθει ποτέ, ότι η πορεία της ομάδας καθορίστηκε όχι απαραίτητα από την ατυχία που επικαλέστηκε στις δηλώσεις του, αλλά από την αναποφασιστικότητα, την ανασφάλεια και την αποτυχημένη προσπάθεια του να σφραγίσει και να εξελίξει, μια ταυτότητα στο σύνολο.
Όπως και να έχει, λίγες μέρες πριν από το ματς με την ΑΕΚ , η ομάδα δημιούργησε ψυχολογία, καθάρισε το μυαλό της, ξεκούρασε ή και προφύλαξε μονάδες, κέρδισε παίκτες όπως ο Χάμπος που τον έχασε μόνη της και πάει στον πρώτο ημιτελικό για να πάρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα!!! Και έβαλε συνάμα πίεση στους Σκαλιώτες για την τρίτη θέση!!
Σε τούτο το ανεβοκατέβασμα απόδοσης που ταλαιπωρεί την Ομόνοια και για το οποίο ευθύνεται κυρίως ο Αναστασίου, όλοι εύχονται ότι το πράσινο ασανσέρ, θα διατηρηθεί στα πάνω του, έως ότου φτάσει στον τελικό, για να πάρει ότι έχασε πέρσι και ότι είχε για δύο χρόνια στην κατοχή της, το κύπελλο!!!
