Χρήστος Ζαβός
Να χωνέψεις ότι και πάλι δεν κέρδισες τον ΑΠΟΕΛ, που διανύει μια από τις χειρότερες σεζόν στην ιστορία τους.
Να καταπιείς και το γεγονός ότι η ομάδα και πάλι δεν διεκδικεί πρωτάθλημα.
Να κρύψεις μέσα σου, ότι δεν παίζει και κανά ποδόσφαιρο της προκοπής.
Πως όμως να δεχθείς ότι τούτη η ομάδα είναι ασυνεπής και ότι ο τρόπος που αγωνίζεται είναι γεμάτος αντιφάσεις που δεν σ’ αφήνουν να καταλάβεις, τι και πως θέλει να το διαμορφώσει ο προπονητής;
Καλά, καλά μέτρησα τους τελευταίους δύο μήνες η σύνθεση της τετράδας πίσω στην άμυνα, άλλαξε εφτά φορές!!
Πότε Ντιουγκού, Νικόλας, Κουλιμπαλί, Χαμάς… πότε Ντιουγκού Ελάντερ, Σίμιτς, Κίτσος…. άλλη μια Σίμιτς, Ελάντερ, Κουλιμπαλί, Χαμάς… ακόμη μια Ντιουγκού, Ελάντερ, Κουλιμπαλί, Κίτσος… βάλε και το Ντιουγκού, Ελάντερ, Κουλιμπαλί, Χαμάς…. συν το Ντιουγκού, Σίμιτς, Κουλιμπαλί, Χαμάς και κλείσε με το Μασούρας, Κουλιμπαλί, Νικόλας, Χαμάς.
Οκ, να μου πεις ότι τραυματίστηκε ο Ελάντερ και προσπάθησε να βρει την άκρη με τον Σίμιτς και όχι με το Νικόλα που πέρσι τον έβγαλε ασπροπρόσωπο. Πάω πάσο γιατί μπορεί ένας παίκτης να μην είναι στα καλά του!!
Να υποθέσουμε ότι στα καλά του δεν είναι ο Μασούρας, ο οποίος αν και επιλογή του ίδιου του Αναστασίου το περασμένο καλοκαίρι, έπαιξε ένα ματς βασικός στα δεξιά της άμυνας από τα τελευταία ένδεκα, αφού τα υπόλοιπα εννέα τα έπαιξε ο Ντιουγκού (ένα έπαιξε ο Σίμιτς).
Να εικάσουμε κιόλας ότι ο Ντιουγκού δεν χρειάζεται ξεκούραση, σ’ αντίθεση με τον Χαμάς που πήρε ανάσες από τον Κίτσο, ο οποίος Κίτσος αν και έπαιξε βασικός σε τρία ματς, από τις 29 του Μάρτη δεν πήρε λεπτό συμμετοχής.
Μην τα πολύ λέμε, η Ομόνοια εδώ και δύο μήνες στα τελευταία της ένδεκα ματς, δεν κατάφερε ούτε και σε ένα να κρατήσει ανέπαφη την εστία της!! Το επιχείρημα ότι η άμυνα υπό τον Αναστασίου, μοιάζει με μπετόν, πέταξε το στο κάδο.
Η ανακολουθία που υπάρχει στη σύνθεση της άμυνας, είναι εξίσου υπαρκτή και στο χώρο της μεσαίας γραμμής.
Ο Ελλαδίτης τεχνικός χρησιμοποίησε τους τελευταίους δύο μήνες, εφτά διαφορετικές συνθέσεις, ενώ στη μια που άλλαξε τον σχηματισμό, με την Πάφο εκτός, η ομάδα διαλύθηκε. Λάβε υπόψη ότι μόνο σε μια, συμπεριλαμβάνεται ο Χάμπος!!
Θες να δεις διαφορετικές τριάδες στο χώρο της μεσαίας γραμμής;
Πάρε. Μάριτς, Εράκοβιτς και Γιόβετιτς… πάρε Εβάντρο, Κούσουλος, Χάμπος… έχει και Εβάντρο, Μάριτς, Εράκοβιτς…. έχει και Εβάντρο, Κούσουλος, Μάριτς…. άμα θες έχει τετράδα Μπεζούς, Κούσουλος, Εράκοβιτς, Μάριτς… βάλε και Εβάντρο, Κούσουλος, Γιόβετιτς… τα τελευταία δύο ματς παίζει με τους Μάριτς, Εράκοβιτς, Κούσουλο.
Άμα σου πω για την επίθεση, της μουρλής γίνεται. Και εδώ εφτά φορές άλλαξε η σύνθεση!!!
Τριπλέτα με Κακουλλή, Λοιζου Σεμεδο… τριπλέτα με Αλιούμ, Μουσιαλόφσκι, Στεπίνσκι… άλλη μια με Στεπίνσκι, Σεμέδο, Λοίζου… σχηματισμό με Αλιούμ, Σεμέδο, Κακουλλή… σχηματισμό με Αλιούμ, Στεπίνσκι… βάλε και το Αλιούμ, Σεμέδο, Στεπίνσκι… τα τελευταία δύο ματς έμεινε με τους Σεμέδο, Λοίζου, Γιόβετιτς.
Τούτου του είδους η αναντιστοιχία εκ μέρους της τεχνικής ηγεσίας, εντοπίζεται και ως προς την διαχείριση των ατόμων.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το Νικόλα. Τους τελευταίους δύο μήνες έπαιξε βασικός τρία ματς!! Αγωνίστηκε εκτός με την Πάφο βασικός, 20 Φεβρουαρίου και ξανά κλήθηκε στην ενδεκάδα με τον Απόλλωνα, 1η Απριλίου. Από τότε πήρε δέκα λεπτά συμμετοχής ως αλλαγή με τον Άρη.
Δες την διαχείριση με τον Χάμπο!! Ξεκίνησε στην ενδεκάδα με την Αραδίππου, πριν από δύο μήνες και από τότε πήρε συνολικά 55 λεπτά συμμετοχής!! Ο Χάμπος που πέρσι κράταγε απο το χέρι την ομάδα του Αναστασίου μέχρι τον τελικό κυπέλλου, κρίθηκε ως ανεπαρκής. Και δεν είναι ότι βγήκε από την γκάμα των επιλογών, είναι ότι επιβαρύνονται και όλοι οι υπόλοιποι χαφ, καθότι δεν υπολογίζεται μες στο rotation που γίνεται.
Όπως δεν υπολογιζόταν πριν από μήνες ο Στεπίνσκι και μετά επέστρεψε!!! Ο Πολωνός τον τελευταίο καιρό, ξεκίνησε ως βασικός με Αραδίππου που σκόραρε και με τον Απόλλωνα. Στα επόμενα δύο πρωταθλήματος με Πάφο και ΑΠΟΕΛ, έπαιξε ως αλλαγή και σκόραρε και στα δύο (!!) ενώ στα επόμενα τρία έπαιξε ως βασικός σκοράροντας ένα γκολ. Τα τελευταία δύο ματς πήρε πέντε λεπτά συμμετοχής!!!
Μην σου πω για τον Μπεζούς, τον Εβάντρο, τον Αλιούμ ακόμη και τον Λοίζου.
Το κείμενο, κούρασε. Πιο πολύ όμως κούρασε η φετινή Ομόνοια, την εικόνα της οποίας άμα θυμηθείς με τον Νταμπράουσκας, θα νομίσεις ότι πρόκειται για δύο ομάδες που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικές χρονολογικά εποχές.
Υπάρχουν όντως σημαντικές δικαιολογίες ως προς την συνεχή εναλλαγή της σύνθεσης της ενδεκάδας και των γραμμών της. Όντως υπήρχε η Ευρώπη, υπάρχουν οι τραυματισμοί (Ελάντερ), οι αποβολές (Γιόβετιτς) , η κούραση έως και η φυγή του Κακουλλή.
Το αποτέλεσμα των επιλογών και της διαχείρισης είναι αυτό που μετράει. Και δυστυχώς για την Ομόνοια, το πρόσημο είναι αρνητικό!!! Και η ομάδα ανακόλουθη!!
