Χρήστος Ζαβός
Δεν ξέρω, ούτε και γνωρίζω πόσο κοστολογείται η ονομασία ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου στην Κύπρο. Καλά, καλά δεν είμαι σίγουρος και ποιος γνωρίζει, νοουμένου ότι ανάλογη περίπτωση δεν προ υπήρξε, καθώς ποδόσφαιρο και επιχειρηματικός κόσμος, σπάνια τεμνόντουσαν στο νησί.
Συνήθως το ποδόσφαιρο μας, άντε με κανά πολιτικό κόμμα είχε πάρε δώσε ή κανά Γυμναστικό Σύλλογο. Τα τελευταία δέκα χρόνια δε και με τον υπόκοσμο. Ονοματοδοσία γηπέδου, δια επιχειρηματικού ντιλ δεν ξανά έγινε.
Με τον επιχειρηματικό κόσμο, τον τελευταίο καιρό άνοιξε νταραβέρια το ποδόσφαιρο μας…καιρός ήταν κιόλας αν λάβεις υπόψη τι γίνεται εδώ και δεκαετίες στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μην πω Ηνωμένες Πολιτείες δηλαδή και σύρουμε την πέτρα για να κλείσει η σπηλιά μας.
Όπως και να έχει, υποθέτω ότι η τιμή για την ονομασία του γηπέδου ορίζεται όχι απ’ το κεφάλι του καθενός αλλά από την ίδια την αγορά. Μπορεί δηλαδή κάποιος να ανέμενε ότι για το νέο γήπεδο της Λεμεσού θα ενδιαφερόντουσαν εταιρείες κολοσσοί τύπου Apple ή Google, μόνο που η πραγματικότητα δεν το εννοεί.
Τηρουμένων των αναλογιών και τη δυνατότητα της εγχώριας αγοράς φέρεται ότι η αλυσίδα υπεραγορών «Αλφα Μέγα» έχει πλειοδοτήσει έναντι άλλων εταιρειών που εδρεύουν στην Κύπρο και δραστηριοποιούνται διεθνώς.
Ανεξαρτήτως, πως, πόσα και γιατί, αυτό που προκύπτει μέσα από τα δεδομένα, είναι ακριβώς ότι τα θέματα που αφορούν το νέο γήπεδο, έτσι όπως βγαίνουν στην δημοσιότητα καθόλου δεν συμπορεύονται με τη σύγχρονη εποχή.
Αντιθέτως, οι επικοινωνιακοί χειρισμοί των αρμοδίων τείνουν να απαξιώσουν ένα πρότζεκτ που έτσι και αλλιώς κούρασε, πριν ακόμη μπει στη ζωή μας.
Σε δύο πολύ σοβαρά θέματα όπως είναι η χωρητικότητα και η ονομασία του γηπέδου, αποδείχθηκαν επικοινωνιακά ανεπαρκείς προκαλώντας αρνητικά σχόλια και εντυπώσεις παρά θετικά.
Αντί δηλαδή να ενημερώνεται ο κόσμος από τους αρμόδιους, να δίνονται εξηγήσεις και αναλύσεις επί του σκεπτικού, διαρρέονται από δω και από κει, θέματα με τη μέθοδο του «χαλασμένου τηλέφωνου» απαξιώνοντας οι ίδιοι το προϊόν τους. Βγήκε, έτσι όπως βγήκε προς τα έξω ότι το γήπεδο θα πάρει την ονομασία υπεραγοράς και έγινε της τρελής.
Ο μέσος οπαδός ή πολίτης έχοντας την αυταπάτη ότι το γήπεδο θα έχει την χωρητικότητα του Καμπ Νου ή του Γουέμπλεϊ και στη προσφοροδότηση θα συμμετάσχει μέχρι και ο Έλον Μασκ, πέφτει από τα σύννεφα ακούγοντας ότι θα χωράει δεν θα χωράει δέκα χιλιάδες και μέγας χορηγός είναι εγχώρια αλυσίδα υπεραγορών.
Πέφτει το γέλιο της αρκούδας μ’ αυτά που ακούς και διαβάζεις στη δημόσια σφαίρα και κανείς, μα κανείς δεν είναι ικανός να εξηγήσει, γιατί όχι την επιτυχία του όποιου ντιλ... αν όντως είναι επιτυχία.
Γενικώς, οι χειρισμοί που γίνονται από τους αρμοδίους παραπέμπουν σ’ άλλες εποχές, που καμία σχέση δεν έχουν με τα σύγχρονα πρότζεκτ.
Και πολύ φοβάμαι ότι αν η πραγματικότητα που διέπει το γήπεδο, δηλαδή η λειτουργικότητα του, η αισθητική, η βιωσιμότητα του γενικότερα, συνάδουν με τους επικοινωνιακούς χειρισμούς που μέχρι στιγμής παρατηρούμε, τότε το νέο γήπεδο θα είναι απλά η διαιώνιση του ερασιτεχνισμού που μας χαρακτηρίζει και όχι μια νέα σελίδα από το μέλλον αυτού του νησιού.
