Χρήστος Ζαβός
Είναι μόλις 20 ετών, εδώ και κάποιους μήνες αγωνίζεται στην Ρεάλ Μαδρίτης, αποτελεί βασικό στέλεχος της εθνική του ομάδας, έχει μια κορμοστασιά λαμπάδα και βρίσκεται ήδη στο κλαμπ των εκατομμυριούχων, καθότι οι απολαβές του κυμαίνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Φαινομενικά έχει όλο εκείνο το πακέτο για το οποίο τόσοι νεαροί ανά τον πλανήτη και στην Κύπρο, ονειρεύονται να αποκτήσουν. Ταλέντο, επαγγελματική καταξίωση και πλούτο.
Για τη διορατικότητα της Μπέρμινχαμ ν’ αποσύρει τη φανέλα του, για τ’ ότι μοιάζει να έχει κατασκευαστεί σε ποδοσφαιρικό εργαστήρι και για το ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο... τα λέμε
Θαρρεί κανείς ότι όλα αυτά αποκτώνται εύκολα ή απλά δουλεύοντας σκληρά στις προπονήσεις ούτως ώστε να είσαι έτοιμος ν’ αγωνιστείς στα παιγνίδια πετυχαίνοντας το καλύτερο δυνατό τόσο για σένα όσο και για την ομάδα σου.
Ενδεχομένως όλα αυτά να είναι ένα μικρό κομμάτι που πρέπει κανείς να πληροί εάν επιθυμεί να φτάσει στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων του.
Παρακολουθώντας όμως τη συνέντευξη του Τζουντ Μπέλινγκχαμ αμέσως μετά το ματς της εθνικής Αγγλίας κόντρα στην Ιταλία, διαπιστώνει εύκολα κανείς ότι οι μεγάλοι αθλητές διαφέρουν από τους καλούς γιατί ο ψυχισμός τους κουβαλά ένα σωρό αρετές.
Ανάμεσα σ’ ένα πάνελ που αποτελούσαν ο τεράστιος Ιταλός Τζόλα, ο πρώην Άγγλος διεθνής Κόουλ, η παρουσιάστρια του καναλιού και μια από τις μεγαλύτερες παίκτριες που ανέδειξε το αγγλικό ποδόσφαιρο, Τζίλ Σκοτ, ο 20χρονος Άγγλος με την όλη του στάση ξαφνιάζει!!!
Ετοιμόλογος, εξαιρετικά ταπεινός, χωρίς ίχνος κατωτερότητας, ευγνώμων για τη θέση που βρίσκεται υπηρετώντας ποδοσφαιρικά την πατρίδα του, ο Μπέλινγκχαμ αναδεικνύει την ευφυΐα που διαθέτει, αναλύοντας λεπτομερώς το ρόλο του στο γήπεδο και τι ζητά ο προπονητής του απ’ αυτόν.
Κατέχοντας ταυτόχρονα την ικανότητα της αυτοκριτικής, παραδέχεται τις αδυναμίες που ενδεχομένως έχει και πρέπει να βελτιώσει, πραγματοποιεί ένα απίστευτο απολογισμό για το τι έφταιξε κατά το παρελθόν και τι του ταιριάζει στο γήπεδο, επισημαίνοντας ταυτόχρονα πόσο τυχερός είναι που εργάζεται ανάμεσα σε παίκτες που δουλεύουν καθημερινώς σκληρά για να βελτιώσουν την πνευματική, φυσική και τεχνική τους ικανότητα.
Με σκυμμένο το κεφάλι εκφράζει την επιθυμία του να παραμείνει στη Ρεάλ για τα επόμενα δέκα- δεκαπέντε χρόνια, δηλώνει ευγνώμων προς την οικογένεια του και όσους τον βοήθησαν, την ίδια ώρα που ακριβώς δίπλα του αποσβολωμένος από την ανάλυση της σκέψης του, παρακολουθεί ο έμπειρος Τζόλα, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να συγκρατήσει τον θαυμασμό του προς το νεαρό Άγγλο.
«Που ήσουν εσύ όταν εγώ προπονούσα τη Μπέρμινχαμ; Θα σε έβαζα ακόμη και αν ήσουν 12 ετών» είπε ο Ιταλός, υποκλινόμενος στο μεγαλείο ενός 20χρονου νεαρού, που κουβαλά όλες εκείνες τις αρετές που πηγάζουν μέσα από τη σπουδαιότητα του αθλητισμού και της ίδιας της ζωής.
Μολονότι ο νεαρός Τζουντ θα μπορούσε να ήταν αντικείμενο αναφοράς για τις εξωγήινές του δυνατότητες, υπενθυμίζει απλά τη μεγαλοπρέπεια που διαθέτει ο άνθρωπος όταν όλα τα χαρίσματα του βρίσκονται σε ευθυγράμμιση και σε πλήρη αρμονία.
Για τη διορατικότητα της Μπέρμινχαμ ν’ αποσύρει τη φανέλα του (!!) ως ένδειξη γνώσης για το που μπορεί να φτάσει ο μικρός που ανέδειξε, για τ’ ότι μοιάζει να έχει κατασκευαστεί σε ποδοσφαιρικό εργαστήρι που αναζητά την τελειότητα και για το ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο… θα τα πούμε σύντομα. Την υγεία του να έχει και εμείς μαζί!!!
Απολογούμαστε για την όποια παραπλάνηση στον τίτλο του κειμένου!!
