Χρήστος Ζαβός
Και να σκεφτείς άμα το έβαζε ο Κυπριανού στη τελευταία φάση… θα σε πάταγε το λεωφορείο. Και τάβλα πάνω στα τσιμέντα… και να ψάχνεις το λάθος.
Είναι αλήθεια ότι τέτοιο παιγνίδι, δεν έχουμε δει ποτέ φέτος. Πανοραμικά άμα έβλεπες το γήπεδο, θ’ αντίκριζες δέκα νοματαίους να είναι μπροστά στην εστία τους. Λες και ήταν συμμορία ένα πράγμα και περίμενε τον καυγά. Νομίζω ότι είναι κατανοητό ότι δεν είναι και εύκολο να παίξεις μπάλα απέναντι σ’ ένα τέτοιο σύστημα.
Τι χρειάζεσαι απέναντι σε μια ομάδα που μόνο αμύνεται; Θέλεις κατ’ αρχήν κίνηση. Ταχύτητα και εκρηκτικότητα. Καλά στημένα μήπως και σκοράρεις από κει και ελιγμούς από τον πάγκο. Για το τελευταίο δεν είμαι σίγουρος. Με τέτοιο λειψό ρόστερ πώς να ελιχθείς, ότι και να πεις για τον Λέβι θα έχει και τα δίκαια του.
Να πούμε όμως με σιγουριά τι δεν είχε. Δεν είχε Πράνιτς. Άρα χάνεις τη δημιουργία από τ’ αριστερά, την ασίστ και τ’ απειλητικά χτυπήματα του στα στημένα. Με λίγα λόγια, δεν είχε τη δυναμική που της προσφέρει ένας παίκτης του βεληνεκούς και της ποιότητας του Κροάτη.
Δεν είχε άκρα. Αυτό που γράφουμε από την αρχή της χρονιάς. Είδες κανένα εξτρέμ ν’ απειλεί σοβαρά την εστία. Να πάει στο ένας εναντίον ενός, να μπει στην περιοχή, να πλαγιοκοπήσει σωστά; Κανένα. Λίγο ο Αράζ, μέχρι εκεί. Ιδιαίτερα ο Καλό, σε κάνει καμιά φορά ν’ αναρωτιέσαι πως φοράει το Φοίνικα στο στήθος. Διερωτάσαι κιόλας πόσο πιο άσχημα θα πήγαινε ο Ματθαίου. Δεν φτάνει που υπάρχει αυτή η κτυπητή αδυναμία στ’ άκρα ήρθε και ο τραυματισμός του Παλάγκα.
Δεν ξέρω τι έχει, αν όντως δεν παίξει με την Αλκή, τότε έχεις τον Αράζ, τον Καλό, το Σισέ μισό έτοιμο και τον Ματθαίου, που νομίζω είναι καιρός να πάρει περισσότερες ευκαιρίες. Η σούμα με λίγα λόγια δεν είναι και πολύ θετική. Μεταγραφή τώρα και άσε τον Λέβι να λέει τα δικά του. Εξτρέμ καρυδάτο και ας μην είναι ο Λαβόρδε, κάποιος που ξέρει τη θέση και μπορεί να βοηθήσει επιθετικά. Και μ’ έναν υγιή Σισέ ίσως φτιάξει το πράγμα καλύτερα εκεί στ’ άκρα.
Στο παιγνίδι με τους συντοπίτες δεν είχες επίσης επιθετικό. Ο καυγάς του Άλβες με τα δίχτυα, θυμίζει «Τόλμη και Γοητεία». Τέτοιος καυγάς μόνο σε σαπουνόπερα. Και να πεις, άνοιξε δρόμους, έτρεξε, πάλεψε… σκατά. Μεταγραφή τώρα και άσε τον Λέβι να λέει τα δικά του.
Δεν είχες επίσης φρεσκάδα στα χαφ. Πόσα να κάνεις αυτός ο Ράγιος; Σε κάποιο σημείο και μετά, ψόφησε και έχει και τον κόσμο να φωνάζει. Λες και ένας παίκτης μπορεί να τα κάνει όλα. Πες μου όμως αν ο Γκάντσιεφ έκανε κάτι για να ξεκλειδώσει την άμυνα; Τίποτα. Άμα με ρωτάς, μεταγραφή τώρα και άσε τον Λέβι να λέει τα δικά του. Ένα οκτάρι που θα τρώει τον άξονα και ας έρχεται ο Βούλγαρος από τον πάγκο. Είναι και ο Οικονομίδης, όλο και θα φτιάξει το πράγμα.
Τώρα… τι είχες; Αυτό που έχεις από την πρώτη αγωνιστική. Το πνεύμα του νικητή. Αυτή η ομάδα το έχουμε γράψει δεκάδες φορές δεν συμβιβάζεται με τίποτα πέρα από τη νίκη. Αυτή ακριβώς η νοοτροπία που έχτισαν εξισορροπεί το σημαντικότερο μειονέκτημα της που έχει να κάνει με το μικρό ρόστερ.
Είχε επίσης, τύχη. Γιατί ναι μεν είναι ωραίο να πιέζουν και να θέλουν σαν τρελοί τη νίκη, αλλά η άμυνα μένει εκτεθειμένη. Τούτη τη φορά ήταν ο Κυπριανού μόνος, την περασμένη εβδομάδα ήταν ο Γουίλερ που κόπηκε τη τελευταία στιγμή από τον Σιβού… δεν ξέρω ως πότε θα ισχύει αυτό. Μακάρι η τύχη να τη συνοδεύει μέχρι το τέλος, γιατί το αξίζει ως ομάδα. Το αξίζουν κυρίως κάποιοι παικταράδες που κρατάν την ομάδα στις πλάτες τους, αλλά και ο κόσμος που γεμίζει τα γήπεδα.
Ξέρεις το να γράφεις για την Ανόρθωση δεν έχεις άλλη επιλογή από το να ευχηθείς ότι καλύτερο για τον χειμώνα. Γιατί άμα δεν έρθουν καλές μεταγραφές τον Ιανουάριο, τότε το πράγμα θα στραβώσει. Και θα είναι όντως κρίμα…
