Πανίκος Κωνσταντίνου
Την περασμένη Παρασκευή ο ΑΠΟΕΛ ηττήθηκε από τον Εθνικό Άχνας. Δεν είναι η ήττα αυτή καθ’ αυτή αλλά ο τρόπος που ήρθε. Μετά από μια εμφάνιση χωρίς «ψυχή», «νεύρο» και επιθετικό πλουραλισμό. Υπήρχαν απουσίες; Υπήρχαν. Ήταν όμως αναγκαίες για να φτάσει στη νίκη; Γι’ αυτό δεν είμαι βέβαιος.
Εάν δεν ήταν τιμωρημένος ο Κβιλιτάϊα μπορεί και να κέρδιζε. Μπορεί και όχι. Κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτος. Ούτε και εγώ είμαι άλλωστε. Γι’ αυτό γράφω «μπορεί». Απλώς κοιτάζοντας λίγο τους αγώνες του ΑΠΟΕΛ στους οποίους ο Γεωργιανός, αγωνίστηκε στην ενδεκάδα και σε εκείνα που έλειψε ή αγωνίστηκε πολύ λίγο φαίνεται, πως μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι χωρίς αυτόν, η ομάδα του είχε τις χειρότερες αποδόσεις στο φετινό πρωτάθλημα.
Αν θυμηθούμε λίγο τα παιχνίδια, στην πρεμιέρα με την ΑΕΖ ο ΑΠΟΕΛ ζορίστηκε λίγο μέχρι να κερδίσει 2-0 με το δεύτερο γκολ του Μαρκίνιος να σημειώνεται στο όγδοο λεπτό των καθυστερήσεων. Έμεινε στον πάγκο στον νικηφόρο αγώνα με την Πάφο στη Λευκωσία που επιθετικά ο ΑΠΟΕΛ δεν υπήρχε στο γήπεδο. Ούτε με τον Οθέλλο αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού και οι «γαλαζοκίτρινοι» επιθετικά ήταν πολύ άσχημοι στο γήπεδο παρά τη νίκη τους με 1-0. Δεν αγωνίστηκε και στα δύο παιχνίδια με τον Εθνικό. Το τελευταίο, στο Δασάκι, επίσης επιθετικά ο ΑΠΟΕΛ ήταν κάτω του μετρίου. Ακόμη και στα εντός έδρας παιχνίδια με τη Σαλαμίνα και την ΑΕΛ που έπαιξε πάνω, κάτω κανένα 15λεπτο στο καθένα στο τέλος οι «γαλαζοκίτρινοι» δεν έθελξαν με την παρουσία τους.
Μπορεί κάποιος να το θεωρήσει και ως σύμπτωση. Από την άλλη όμως ο ΑΠΟΕΛ, φέτος, ήταν κακός επιθετικά σε 5-6 ματς όλα κι όλα. Στα τέσσερα απουσίασε ο Κβιλιτάϊα και σε άλλα δύο έπαιξε συνολικά περίπου ένα 25λεπτο. Δεν είναι πως έχει «ματώσει» τα δίκτυα.Μόλις τέσσερα γκολ και δύο ασίστ μετρά. Ωστόσο, είναι άδικο να παραγνωρίζεται η προσφορά του στον επιθετικό τομέα όταν παίρνει φανέλα βασικού.
Φαίνεται όμως η επιθετική «γύμνια» του ΑΠΟΕΛ όταν αυτός απουσιάζει.
