Πανίκος Κωνσταντίνου
Ότι η Γαλλική Μπορντό έπεσε στις ερασιτεχνικές κατηγορίες είναι λίγο τρομακτικό αν λάβει κανείς υπόψη του, το εκτόπισμα της και την ιστορία που κουβαλά.
Η Μπορντό δεν είναι κάποια τυχαία, μετρά έξι πρωταθλήματα Γαλλίας (το τελευταίο το 2008), τέσσερα κύπελλα (το τελευταίο το 2013) και τρία Λιγκ Καπ (το τελευταίο το 2009), με παρουσία στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 1985 και δύο φορές στους «8» το 1988 και 2010, με παρουσία στον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1996 και δύο φορές στους «8» το 1999 και 2004 και με μια παρουσία στα ημιτελικά του κυπέλλου κυπελλούχων το 1987.
Όταν λοιπόν στα κορυφαία πρωταθλήματα, ομάδες με κόσμο, ιστορία, τίτλους και διακρίσεις στην Ευρώπη πέφτουν στις ερασιτεχνικές κατηγορίες αυτό είναι μάθημα για τη λειτουργία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Κυρίως εδώ στην Κύπρο που τα τελευταία χρόνια μαθαίνουμε πως λειτουργεί το πράγμα και πολλές φορές τα παίρνουμε όλα στο σορολόπ.
Η Μπορντό πληγώθηκε οικονομικά την περίοδο της Πανδημίας με τα έσοδα της να συρρικνώνονται και καπάκι ήρθε η πτώχευση της Mediapro, κατόχου των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Βλέπουμε δηλαδή ομάδες κολοσσούς που αν στραβώσει κάτι να μην επιστρέφουν και έτσι τέθηκε σε οικονομική διαχείριση από τον γαλλικό φορέα ελέγχου του ποδοσφαίρου, την Εθνική Διεύθυνση Ελέγχου Διοίκησης, κάτι που εμείς εδώ στην Κύπρο δεν έχουμε.
Δεν έχασε μόνο την επαγγελματική της άδεια, αλλά και τις περίφημες Ακαδημίες της, μέσα από τις οποίες είχαν αναδειχθεί παλαιότερα ποδοσφαιριστές όπως ο Ζιντάν και ο Λιζαραζού αλλά και οι σύγχρονοι Τσουαμενί και Κουντέ.
Η δυσκολία να αντέξουν την οικονομική πίεση που φέρνει το ποδόσφαιρο σήμερα σε μια προσπάθεια να κερδίσουν τίτλους και Ευρωπαϊκά εισιτήρια, χωρίς οικονομική σταθερότητα δημιουργεί σοβαρά προβλήματα ειδικά όταν μιλάμε για εταιρείες των οποίων τις πλείστες φορές είναι ξένοι ιδιοκτήτες. Δεν έχουνε δέσιμο με την τοπική κοινότητα και είναι εύκολο να τα διπλώσουν και να φύγουν. Στην περίπτωση της Μπορντό έγινε μια απέλπιδα προσπάθεια το 2018 για να εξαγοραστεί από τον όμιλο General American Capital Partners έναντι 70 εκατομμυρίων ευρώ, μετά από 19 χρόνια ιδιοκτησίας της M6 και το 2019 θα πουλούσε το μερίδιο του στον όμιλο King Street Capital. Η αγορά δεν προχώρησε, ήρθε ο Covid 19, κατέρρευσε και η Mediapro και μαζί της η Μπορντό.
Παρόμοια και η περίπτωση της Σοσό η οποία λόγω χρεών έπεσε κατηγορία το Καλοκαίρι του 2023. Το 2015 έφυγε ο ιδιοκτήτης της, η Peugeot, πουλώντας το μερίδιο της στην εταιρεία Ledus του Χονγκ Κονγκ. Τη χρονιά εκείνη τερματίζει 16η στη Ligue 2 αλλά υποβιβάζεται στις ερασιτεχνικές κατηγορίες επειδή σύμφωνα με την Εθνική Διεύθυνση Ελέγχου Διοίκησης δεν παρουσίασε ισοσκελισμένους λογαριασμούς. Το 2020 αναλαμβάνει ο Κινεζικός όμιλος Nenking αλλά η ομάδα δεν μπορεί να βγει στις επαγγελματικές κατηγορίες.
Αν ψάξουμε και παλαιότερα θα δούμε και άλλες ομάδες με τεράστιο εκτόπισμα να χάνουν την επαγγελματική άδεια τους και να πέφτουν στις ερασιτεχνικές κατηγορίες π.χ. Ρέϊντζερς, ΑΕΚ Αθηνών, Άρης Θεσσαλονίκης, Σερβέτ Ελβετίας κλπ. Ακόμη και στην Κύπρο είχαμε το παράδειγμα της Αλκής Λάρνακας.
Δυστυχώς τα οικονομικά ξανοίγματα για να διασκεδάσουμε τα συναισθήματα των φιλάθλων δεν φέρνουν πάντα θετικά αποτελέσματα. Και στην Κύπρο με έσοδα που δύσκολα μπορούν να ξεπεράσουν τα 7-8 εκ. ευρώ δυστυχώς βλέπουμε 5-6 ομάδες να έχουν προϋπολογισμούς 15-20 εκ. ευρώ.
