Πανίκος Κωνσταντίνου
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι τα μεγάλα ποδοσφαιρικά κλαμπ να τιμήσουν παλιούς αθλητές τους, και κυρίως εκείνους που πολλές φορές οι οπαδοί τούς αποκαλούν «θρύλους». Τιμώντας τους, τιμάται και η ιστορία του συλλόγου, η παρουσία εκείνων είναι ο λόγος ύπαρξης στους σημερινούς.
Ίσως η μεγαλύτερη τιμή είναι να δοθεί το όνομα του αθλητή στο γήπεδο όπως έγινε με την περίπτωση της διοίκησης της Νάπολι που μετονόμασε το πρώην Σάο Πάολο σε Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
Δεν είναι λίγες οι ομάδες που βαφτίζουν εξέδρες τους με ονόματα ποδοσφαιριστών που διέπρεψαν σε αυτές, όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που άλλαξε την ονομασία της South Stand του «Old Trafford» σε «Sir Bobby Charlton Stand», και η Λιντς που άλλαξε την ονομασία της «East Stand» και το έκανε «Τζάκι Τσάρλτον».
Περισσότερες δε, είναι οι ομάδες που έφτιαξαν αγάλματα λόγω της προσφοράς ποδοσφαιριστών τους. Μερικά παραδείγματα είναι ο Εουσέμπιο στην είσοδο του σταδίου «Ντα Λουζ» στη Λισαβόνα, πρώην παίκτης της Μπενφίκα.
Η Γιουνάτεντ τοποθέτησε τα αγάλματα των Μπέστ, Λόου και Τσάρλτον μπροστά από το «Όλντ Τράφορντ». Το άγαλμα του Λάζλο Κουμπάλα βρίσκεται μπροστά από το «Καμπ Νόου» γήπεδο της Μπαρσελόνας. Τόνι Άνταμς και Τιερί Ανρί έχουν δικό τους άγαλμα έξω από το στάδιο «Έμιρεϊτς» της Άρσεναλ. Το άγαλμα του Λεβ Γιασίν στέκεται κοντά στο στάδιο της Ντιναμό Μόσχας κ.λπ.
Άγαλμα στον… Φαμπιάνο
Ένας από τους ποδοσφαιριστές για τον οποίο οι οπαδοί στην Κύπρο ρίχνουν την ατάκα περί αγάλματος τα τελευταία χρόνια είναι ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας της Ομόνοιας Φαμπιάνο. Αρκετές ήταν οι φορές που ακούστηκε η φράση αυτή μετά από κάποια σημαντική εγχώρια ή ευρωπαϊκή επιτυχία στην οποία είχε σημαντικό μερίδιο. Οι οπαδοί της Ομόνοια τρέφουν τόση αγάπη για τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή που η ιδέα περί αγάλματος όχι μόνο δεν είναι κακή, αλλά ίσως σιγά-σιγά και οι Κυπριακές ομάδες να αρχίσουν να σκέφτονται λίγο διαφορετικά από τη στιγμή που πλέον μπήκαμε και στον επαγγελματικό αθλητισμό. Μειονέκτημα βέβαια αποτελεί το γεγονός ότι οι πλείστες ομάδες δεν έχουν ιδιόκτητα γήπεδα έτσι ώστε να μπορούν να υλοποιήσουν ιδέες που θα ενθουσίαζαν τους οπαδούς τους.
Υποθετικά, όμως, εάν μπορούσε η διοίκηση της Ομόνοιας να έμπαινε σε αυτή τη διαδικασία ανέγερσης αγάλματος του κορυφαίου ξένου ποδοσφαιριστή που φόρεσε τη φανέλα της, θα ήταν ο Φαμπιάνο; Ή θα είχαμε μάχη μεταξύ Φαμπιάνο, Ράουφμαν και Τσεβίζοφ; Θα μπορούσαν κάλλιστα και οι τρεις τους. Αν θα έμπαινε και στη λογική των Κυπρίων παικτών, ίσως το δίδυμο Καϊάφα-Κανάρη να είναι αξεπέραστο. Υπήρξαν και άλλοι σπουδαίοι Κύπριοι παίκτες όπως ο Γιώργος Σαββίδης, που δύσκολα θα ξεμπλεκόταν το κουβάρι…
Μοράις-Μουρς και Στυλιανού-Ιωάννου
Αν αυτή η ιδέα θα μπορούσε να επηρεάσει και να διαχυθεί σε όλες τις ομάδες, θα μπορούσαμε να κάνουμε μεγάλη συζήτηση. Ίσως μάλιστα σε ορισμένες ομάδες να κρατούσε χρόνια. Αλλά, όπως και στο εξωτερικό, προφανώς για να μπει στη διαδικασία μια διοίκηση να προχωρήσει στην υλοποίηση ανέγερσης αγάλματος έχει ήδη θέσει ορισμένες προδιαγραφές. Κάποια πράγματα προφανώς είναι κωδικοποιημένα. Αν όμως παραμερίσουμε λίγο την αυστηρή, συντηρητική κωδικοποιημένη επιμέλεια και συνεχίσουμε σε μια περισσότερο ελαφριά συζήτηση, η οποία στο μέλλον ίσως αποκτήσει μια κάποιας μορφή επίσημο χαρακτήρα, τότε συνεχίζοντας με τον ΑΠΟΕΛ σε μια περισσότερο προσωπική, παρά επαγγελματική εισήγηση, ο Νούνο Μοράις είναι αυτός που του αξίζει. Αν θα μπαίναμε και στη λογική μιας δεύτερης επιλογής, έτσι για να έχουμε να συζητάμε, είναι και ο Ίαν Μουρς. Όσον αφορά τους Κύπριους παίκτες, αν και μπορεί να αδικούμε κάποιους παλαιότερους, από τους πιο σύγχρονους, που οπωσδήποτε αξίζουν μιας τέτοιας τιμής, είναι οι Ανδρέας Στυλιανού και Γιάννος Ιωάννου.
Τιμουρ και Μιλένκο, δεν υπάρχουν άλλοι
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στην Ανόρθωση σε περίπτωση που παρουσιαστεί τέτοιο θέμα προς ψήφιση στα μέλη της Γενικής Συνέλευσης, τότε ο Κετσπάγια θα αναδειχθεί με διαφορά από τον δεύτερο. Η αύρα του πάνω από το «Αντώνης Παπαδόπουλος» είναι τέτοια που δύσκολα θα βρεθεί Ανορθωσιάτης που θα ταχθεί εναντίον μιας τέτοιας μελλοντικής απόφασης. Από τους Κύπριους, λόγω και των πολλών σπουδαίων άσσων του παρελθόντος, η επιλογή είναι πολύ δύσκολη. Δυνατές υποψηφιότητες θα μπορούσαν όμως να ήταν ο Σιάηλος, ο Φοίβος Βραχίμης και ο Νίκος Παναγιώτου.
Πάνω-κάτω τα ίδια μπορούμε να πούμε και για τον Μιλένκο Σπόλιαριτς στον Απόλλωνα. Η μορφή του έχει κυριαρχήσει στον κόσμο της ομάδας, η επιρροή του τεράστια. Παρ’ ότι ήρθαν καλοί παίκτες κατά καιρούς, ο Μιλένκο τους ξεπερνάει όλους. Τα δύσκολα είναι στους Κύπριους. Όμως μοιάζει να έχουν προβάδισμα σε μια πιθανή ψηφοφορία οι Κρυστάλλης και Γιαγκουδάκης.
Ντεγκρά ίσως και ο Ουόν
Κάποτε τον φώναζαν «Άγιος Ντεγκρά», η επιρροή του στις τάξεις των οπαδών της ΑΕΛ ήταν τεράστια. Αν αυτή η συζήτηση ξεκινούσε πριν καμιά δεκαριά χρόνια δεν υπήρχε αμφιβολία πως το άγαλμα του Αργεντίνου τερματοφύλακα θα κοσμούσε την μπροστινή είσοδο στο γήπεδο της ΑΕΛ. Σήμερα όμως με μια πιο ξεκάθαρη ματιά ο ξένος παίκτης, βάσει της προσφοράς του, που θα συγκέντρωνε αρκετές ψήφους πιθανόν να ήταν ο Ουόν. Όσον αφορά τους Κύπριους μάλλον η συζήτηση θα ξεκινούσε από τον Μαυρουδή και θα τελείωνε στον Πανίκο Παπαδόπουλο, ίσως και στον Ανδρέα Κωνσταντίνου, και ο λόγος είναι διότι ο Παμπουλής έφυγε νωρίς από την ομάδα.
Παμψηφεί Τρισκόφσκι
Η ιστορία της ΑΕΚ είναι σχετικά μικρή για να αναζητήσουμε κάτι άλλο πέραν του Τρισκόφσκι. Σε περίπτωση που αρχίσουμε να ψάχνουμε πιο βαθιά και για Κύπριους παίκτες οφείλουμε να προσθέσουμε στην εξίσωση τις ομάδες πριν την ενοποίηση. Αν ναι, τότε θα πρέπει να υπολογίσουμε τους θρύλους της ΕΠΑ Αλκιβιάδη, Λάκη Θεοδώρου και Πάμπο Αναστασίου και από τον ΠΟΛ τους Μιλτή Μιχαηλίδη και Σταύρο Παπαδόπουλο.
Υπάρχουν και ομάδες που δύσκολα μπορείς να βρεις ξένους παίκτες που θα τους άξιζε λόγω προσφοράς μια τέτοια τιμή, δηλαδή της ανέγερσης αγάλματος, όμως δεν λείπουν οι μεγάλες φυσιογνωμίες από Κύπριους ποδοσφαιριστές. Αρχίζοντας από τη Σαλαμίνα, μάλλον θα στεκόμασταν στις περιπτώσεις των Πάμπη Ανδρέου, Βαρνάβα, Κουρέα και Φλώρο Νικολάου, στον Ολυμπιακό οι φυσιογνωμίες που ξεχωρίζουν είναι ο Πανίκος Ευθυμιάδης και ο Κώστας Πιερίδης, στην Ένωση ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, ο Δήμος Κωνσταντίνου, ο Δημήτρης Οικονόμου και ο Τάσος Ζουβάνη θα είχαν τον πρώτο λόγο.
Επίσης, στον Εθνικό η επιτροπή που θα αποφάσιζε για ανέγερση αγάλματος θα εξέταζε τις περιπτώσεις των Χρίστου Πογιατζή και Γιώτη Εγκωμίτη, ίσως να συζητούσαμε για ξένους τις περιπτώσεις των Τζούρεφ και Μούσιτς. Όσον αφορά τον Άρη η κουβέντα θα περιστρεφόταν γύρω από τον Πανίκο Χατζηλοΐζου, τον Μάριο Μακρίδη, τον Ανδρέα Παπακώστα και τον Ανδρέα Κισσονέργη. Τέλος, στην Πάφο θα πρέπει να αναζητήσουμε ποδοσφαιριστές που μεγαλούργησαν στον Ευαγόρα όπως ο Τάκης Χαραλάμπους και ο Δημήτρης Αγάς και στον ΑΠΟΠ όπως ο Κόκος Ροδοσθένους και ο Νίκος Πασπαλλής.
