Ανδρέας Βιολάρης
Τα όσα συμβαίνουν στο ΑΠΟΕΛ τις τελευταίες εβδομάδες είναι λυπηρά, αλλά και πρωτόγνωρα. Όπως πρωτόγνωρα για τα κυπριακή δεδομένα είναι τα επίπεδα στα οποία κατάφερε να εκτοξεύσει τα χρέη της η ποδοσφαιρική εταιρεία. Το πως οδηγήθηκαν τα πράγματα στη σημερινή, τραγική κατάσταση είναι λίγο πολύ γνωστά. Κακοί χειρισμοί, λανθασμένοι προγραμματισμοί, μεγάλα συμβόλαια, τεράστια μπάτζετ, απολύσεις, αποδεσμεύσεις, αποζημιώσεις κ.ο.κ. οδήγησαν σε σερί ελλειμματικούς προϋπολογισμούς και σε μια σταθερή αύξηση του χρέους, ακόμα και σε σεζόν που η ομάδα κατέγραφε καλές ευρωπαϊκές πορείες.
Η διοίκηση Πρόδρομου Πετρίδη δεν έπεισε ποτέ πως είχε κάποιο συγκεκριμένο, μακροπρόθεσμο πλάνο αποπληρωμής ή έστω διαχείρισης του χρέους. Αντ’ αυτού, συνέχισε με την πολιτική των μεγάλων μπάτζετ και τακτική… τζόγου. Και όπως συμβαίνει συνήθως με τους high roller τζογαδόρους, αντί να κλείσουν τρύπες ανοίγουν πολύ περισσότερες και οδηγούνται σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Η χαμένη ευκαιρία και η θηλιά του Κράτους
Το περασμένο καλοκαίρι το ΑΠΟΕΛ είχε μια χρυσή ευκαιρία να χτυπήσει το τζάκποτ της Ευρώπης, αλλά την πέταξε όμως στα σκουπίδια Η ομάδα παρουσιάστηκε ανέτοιμη από κάθε άποψη για να αξιοποιήσει ένα αρκετά βατό μονοπάτι που οδηγούσε στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League ή έστω του Europa. Σαφώς και τα χρήματα του Conference League ήταν καλοδεχούμενα. Έδωσαν ανάσες και κάποιες λύσεις. Δεν αρκούσαν όμως για να λύσουν το πρόβλημα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε και η Κυβέρνηση να βάλει τα δύο πόδια κάποιων ομάδων σε ένα παπούτσι και σε κάποιές άλλες τη θηλιά στο λαιμό, απαιτώντας άμεση αποπληρωμή σημαντικού μέρους των συνολικών χρεών προς το Κράτος.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Αρκετές δεκάδες εκατομμύρια χρέος, κίνδυνος ακόμα και αυτή τη βιωσιμότητα του συλλόγου και άτομα που κινδυνεύουν να πάνε φυλακή! Αυτός ήταν κι ο λόγος που θορυβήθηκε και κινητοποιήθηκε μια μερίδα πρώην παραγόντων, αλλά και επιφανών ΑΠΟΕΛιστών που βρίσκονταν πίσω από την πρωτοβουλία των «8».
Οι ευθύνες μετόχων, Σωματείου και ΚΟΠ
Στο ερώτημα «ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη» η απάντηση είναι εύκολη και έχει ονοματεπώνυμο. Η ευθύνη βαραίνει πρώτα και κύρια τον Πρόδρομο Πετρίδη και ακολούθως τους στενούς του συνεργάτες στα ΔΣ της ποδοσφαιρικής εταιρίας. Δεν είναι όμως οι μόνοι. Μικρότερο μερίδιο ευθύνης βαραίνει κι άλλους. Υπάρχουν και ηθικοί αυτουργοί. Άτομα στα οποία μπορεί να χρεώσει κανείς εγκληματική απραξία ή… συγκάλυψη. Αναφερόμαστε σε αυτούς αποθέωναν τον Πρόδρομο Πετρίδη και τον προέτρεπαν να συνεχίζει να «τζογάρει», βάζοντας σε υποθήκη το μέλλον του συλλόγου ή άτομα που απλά παρακολουθούσαν το πλοίο να οδεύει προς το παγόβουνο και δεν έκαναν τίποτα για να το αποτρέψουν. Σημαντική ευθύνη φέρει φυσικά και το Σωματείο (και ο εκάστοτε πρόεδρος του), ως θεματοφύλακας και «επιτηρητής» της συμφωνίας με τη ποδοσφαιρική εταιρίας.
Και αφού… μοιράζουμε ευθύνες, δεν μπορούμε να αφήσουμε εκτός συζήτησης την ΚΟΠ. Το ΑΠΟΕΛ (όπως και άλλες ομάδες) δεν θα έφτανε στο σημείο που βρίσκεται αν λειτουργούσαν σωστά οι μηχανισμοί, οι έλεγχοι και γενικότερα αν έκαναν σωστά τη δουλειά τους οι αρμόδιοι και ο ίδιος ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας.
Το ΑΠΟΕΛ πάνω από το… εγώ
Τα πιο πάνω δεν μειώνουν επ’ ουδενί τις τεράστιες ευθύνες του Πρόδρομου Πετρίδη. Αυτός είναι ο βασικός υπαίτιος και αυτός στο τέλος της ημέρας θα πληρώσει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) τη νύφη. Στο παρελθόν βρήκε λύσεις και χρήμα για να βγάλει το ΑΠΟΕΛ από ο αδιέξοδο. Ωστόσο, ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν σε τόσο δυσμενή θέση. Τη δεδομένη στιγμή το εμπόδιο μοιάζει θεόρατο και μόνο με συμμάχους και αλλαγή πλεύσης μπορεί να έχει ελπίδες να το περάσει.
Πέραν από χρήμα, θα χρειαστεί και μεγαλύτερη διαφάνεια. Περισσότερη ειλικρίνεια και λιγότερος εγωισμός. Συνθήματα του τύπου «το συμφέρον του ΑΠΟΕΛ πάνω από όλα» πρέπει να υπηρετηθεί με πράξεις. Και φυσικά θα χρειαστεί ένα μακροπρόθεσμο πλάνο (που δεν είχε ποτέ!) για να βγάλει την ομάδα από τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία αυτός και οι συνεργάτες του οδήγησαν. Ο ίδιος παρουσιάζεται αποφασισμένος να δώσει και αυτή τη μάχη και μένει να δούμε αν θα βγει και πάλι νικητής.
