Ανδρέας Βιολάρης
Αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει το πρωτάθλημά μας τα τελευταία χρόνια είναι τα υψηλά επίπεδα ανταγωνισμού. Ανεξάρτητα της ποιότητας του ποδοσφαίρου που παρακολουθήσαμε τις προηγούμενες σεζόν, υπήρξε τεράστιο ενδιαφέρον, τόσο για την κούρσα του τίτλου, όσο και για την μάχη των ευρωπαϊκών εισιτηρίων. Αν και νωρίς, το πρώτο φετινό δείγμα αφήνει υποσχέσεις και μας προϊδεάζει για μια ακόμα πιο συναρπαστική σεζόν.
Προσδοκίες δημιουργεί και η υφιστάμενη εικόνα της βαθμολογίας. Οι πρώτες έξι ομάδες είναι σε απόσταση δύο βαθμών και ονειρεύονται τίτλο. Όνειρα κάνει και η ΑΕΚ παρά το κακό ξεκίνημα. Οι μόλις 9β. σε εφτά αγώνες είναι πολύ λίγοι, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι πιο βατό πρόγραμμα και κατ’ επέκταση την περιμένει το δυσκολότερο το επόμενο δίμηνο σε σύγκριση με τους υπόλοιπους διεκδικητές. Μετά τον επόμενο αγώνα κόντρα στην Καρμιώτισσα, η ΑΕΚ θα αντιμετωπίσει κατά σειρά Ομόνοια, ΑΠΟΕΛ, Απόλλωνα, ΑΕΛ, Ανόρθωση και Άρη! Και με την ολοκλήρωση αυτού του πρωτοφανούς Γολγοθά θα έχουμε λογικά την απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί να διεκδικήσει το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της.
Η Ομόνοια είναι η ομάδα που παρουσίασε τα περισσότερα σκαμπανεβάσματα. Σε κάποιους αγώνες έπαιξε όμορφο, επιθετικό ποδόσφαιρο και σε άλλα είχε μέτρια απόδοση και χτυπητές αδυναμίες στην ανασταλτική λειτουργία. Τα πιο πάνω αποτυπώνονται και μέσα από τους αριθμούς. Μπορεί να είναι αήττητη, μετρά όμως τέσσερις ισοπαλίες, διαθέτει την καλύτερη επίθεση (17 γκολ), αλλά και τη χειρότερη άμυνα της πρώτης εξάδας (10).
Πάφος και Άρης θεωρήθηκαν από πολλούς τα πρώτα φαβορί για τον τίτλο, άποψη που στηρίχθηκε στην ποιότητα και το βάθος του ρόστερ. Οι περσινοί πρωταθλητές έχουν το επιπλέον «καρπούζι» της Ευρώπης, το οποίο θα φανεί σε βάθος χρόνου κατά πόσο μπορούν να το κουβαλήσουν. Για την ώρα πάντως, με δεδομένο το διπλό ταμπλό και το εξαιρετικά δύσκολο πρόγραμμα που είχε να δώσει εντός συνόρων (έχει δώσει τα περισσότερα ντέρμπι), η βαθμολογική της συγκομιδή και το -1 από την κορυφή κρίνεται ικανοποιητική. Όσον αφορά την Πάφο, έστειλε κάποια πρώτα θετικά μηνύματα, ωστόσο, θα χρειαστεί να κάνει και να δείξει πολύ περισσότερα πράγματα στο γήπεδο για να δικαιολογήσει τις υψηλές προσδοκίες.
Πάμε στην Ανόρθωση. Την τελευταία 15ετία κινείται κατά κανόνα στη μετριότητα, με ελάχιστες πρωταγωνιστικές πορείες, με πολλά εξωαγωνιστικά θέματα, διοικητικές κόντρες και αυτοκαταστροφικές τάσεις. Αν αφήσουμε στην άκρη τα «εξωγηπεδικά», που δεν λείπουν ούτε από το φετινό μενού, και επικεντρωθούμε στην εικόνα που βγάζει η ομάδα εντός των τεσσάρων γραμμών, τότε δεν μπορείς να την αποκλείσεις από τη συζήτηση για τον τίτλο. Ερωτηματικό το ποιοτικά βάθος του ρόστερ και το ταβάνι της στη φετινή σεζόν.
Όσον αφορά το ΑΠΟΕΛ, δεν δείχνει να έχει πολλές διαφορές από την περσινή ομάδα η οποία διεκδίκησε τον τίτλο μέχρι τέλους. Δείχνει πάντως να μην έχει λύσει το πρόβλημα στο εύκολο γκολ, το οποίο για την ώρα «καμουφλάρεται» λόγω του εντυπωσιακού πλουραλισμού που παρουσιάζει (εννέα διαφορετικούς σκόρερ!). Δεν μπορούμε φυσικά να αγνοήσουμε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από τον Αρχάγγελο και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που ταλανίζουν την ομάδα. Αν υπάρχει πάντως ένας πρόεδρος μπορεί να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις αυτός είναι ο Πρόδρομος Πετρίδης. Ακόμα και για αυτόν, η πρόκληση είναι πιο μεγάλη από ποτέ και η επιτυχία ή η αποτυχία στη φετινή σεζόν θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και από τους δικούς του χειρισμούς.
Για το τέλος αφήσαμε τον Απόλλωνα, ο οποίος πήγε στη διακοπή αήττητος, πρωτοπόρος και με τη δυναμική των τριών σερί νικών. Τη δεδομένη στιγμή μοιάζει να διαθέτει όλα τα συστατικά που απαιτούνται για να διεκδικήσεις με αξιώσεις τον τίτλο, αλλά και τον κατάλληλο... σεφ! Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς έχει την ικανότητα, την εμπειρία και τις παραστάσεις πρωταθλητισμού, το ρόστερ διαθέτει ποιότητα, οι επιδόσεις στην άμυνα είναι εξαιρετικές (μόλις τρία γκολ παθητικό), ενώ και η προοπτική στο επιθετικό κομμάτι είναι μεγάλη, με τον Πέδρο Μάρκες να δείχνει πως είναι το κομμάτι του παζλ που έλειπε. Σημαντικός είναι και ο παράγοντας κόσμος και η καυτή έδρα που δημιουργεί στο «ΆλφαΜέγα».
Όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό που δικαιολογημένα δημιουργεί προσδοκίες, αλλά και απαιτήσεις, σε βαθμό που κάποιοι έχουν χρίσει τον Απόλλων σαν ένα από τα καυτά φαβορί για τον τίτλο. Επειδή, όμως, η ιστορία μας έχει δείξει πως οι τίτλοι δεν κερδίζονται τον Οκτώβριο και πολλές φορές στην πορεία η εικόνα τον ομάδων αλλάζει εντυπωσιακά, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο, οι όποιες προβλέψεις είναι παρακινδυνευμένες.
