Ανδρέας Βιολάρης
Κάπου ανάμεσα στον πυκνό καπνό τοξικότητας που σκεπάζει την αθλητική Κύπρο, βρήκε τον τρόπο να ξεπροβάλει η λάμψη των αστέρων του Champions League. Η επιστροφή του ποδοσφαίρου, σε μια από τις πιο όμορφες και φανταχτερές του μορφές, ήταν σαν μια ηλιαχτίδα φωτός που ήρθε να φωτίσει, έστω και για λίγο, το σκοτάδι που μας έχει πλακώσει τις τελευταίες ημέρες. Και ήταν μια υπενθύμιση ότι υπάρχει και αυτό το ποδόσφαιρο.
Από τη μια ο απόηχος της αναβολής ενός ακόμη λεμεσιανού ντέρμπι και ο επικείμενος «πόλεμος» ΚΟΠ-Κυβέρνησης (με φόντο φυσικά όχι το καλό του κυπριακού ποδοσφαίρου αλλά των πολιτικών κι άλλων συμφερόντων), κι από την άλλη τα καμώματα και οι δηλώσεις του Αταμάν, επισκίασαν την αγωνιστική δράση και αποτέλεσαν το μοναδικό θέμα συζητήσεις σε ραδιοφωνικά και διαδικτυακά καφενεία.
Μέσα στη μαυρίλα και την πόλωση που ζούμε, είχαμε χθες (17/9) την πρεμιέρα του νεοσύστατου League Phase του Champions League και η αλήθεια πως το πρώτο δείγμα ήταν άκρως εντυπωσιακό και πολλά υποσχόμενο. Το remake των τελικών του 2005 και 2007 στο «Σαν Σιρο» (Μίλαν – Λίβερπουλ), η ιστορική «εννιάρα» που έριξε η Μπάγερν στην άμοιρη Ντινάμο Ζάγκρεμπ, ο μέσος όρος των 4.7 γκολ ανά παιχνίδι (σ.σ. δεύτερο υψηλότερος σε μία βραδιά στην ιστορία της διοργάνωσης), τα ρεκόρ των «παλιών» Χάρι Κέιν - Τόμας Μίλερ, αλλά και των «μικρών» Εντρικ και Γιλντίζ ήταν μερικά από τα σημεία αναφοράς της πρώτης βραδιάς αστέρων.
Αν και νωρίς ακόμη για να αξιολογήσουμε και να κρίνουμε το νέο τρόπο διεξαγωγής του Champions League, η πρώτη γεύση δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες για τη συνέχεια. Εκτιμώ πως ο χρόνος θα επιβεβαιώσει την άποψη πως το League Phase εξυπηρετεί τους μεγάλους συλλόγους και περιορίζει ακόμα περισσότερο τις πιθανότητες να μείνει κάποιος από αυτούς εκτός της νοκ-άουτ φάση. Τώρα, αν ο συγκεκριμένος τρόπος ευνοεί και σε ποιο βαθμό και τους «μικρούς» είναι κάτι που θα δούμε στην πορεία.
Με τόσους βαθμούς προκρίνονται
Ένα από τα ερωτηματικά που συνοδεύουν την πρώτη έκδοση της διοργάνωσης είναι οι βαθμοί που απαιτούνται για να προκριθεί μία ομάδα, είτε απευθείας στους «16» (θέσεις 1-8) είτε στα knockout play-offs (9-24).
Σύμφωνα με τον υπέρ-υπολογιστή της στατιστικής εταιρίας “Opta”, σε 50.000 προσομοιώσεις που έγιναν στο 98% των περιπτώσεων οι 16 βαθμοί ήταν αρκετοί για να διασφαλίσουν μια θέση στο «Top-8», ενώ οι 15 βαθμοί ήταν αρκετοί στο 73% των προσομοιώσεων. Σύμφωνα, πάντα, με το Supercomputer, το πιθανότερο είναι πως οι 14 βαθμοί δεν θα είναι αρκετοί αφού μόλις στο 28% των προβλέψεων έδωσε δώσει σε μια ομάδα το απευθείας εισιτήριο για τους «16». Όσον αφορά τους βαθμούς που απαιτούνται για τερματίσει μια ομάδα στην πρώτη 24άδα είναι οι 10 βαθμοί (99% των προσομοιώσεων), ενώ το 9 βαθμοί ήταν αρκετοί στο 69% των προσομοιώσεων.
Με πιο απλά… μαθηματικά, οι 15 βαθμοί αναμένεται να είναι αρκετοί για να στείλουν μία ομάδα στους «16», οι 9 βαθμοί για να χαρίσουν μια θέση στα knockout play-offs και μένει να φανεί αν οι πιο υπολογισμοί είναι σωστοί.
