Ανδρέας Βιολάρης
«Ώρα μηδέν», «κραυγή αγωνίας», «στο χείλος του γκρεμού» κι άλλες παρόμοιες φράσεις κλισέ χρησιμοποιούνται πολύ συχνά για να περιγράψουν μια πολύ δύσκολη κατάσταση, συνήθως με μια δόσης υπερβολής. Ωστόσο, στην περίπτωση της Ανόρθωσης φράσεις σαν κι αυτές καταγράφουν με απόλυτο ρεαλισμό τις σημερινές συνθήκες, δίχως να υπάρχει το παραμικρό στοιχείο υπερβολής.
Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών και ο τρόπος που οι κρατικοί μηχανισμοί έβαλαν τα δύο πόδια των ομάδων σε ένα παπούτσι, έφερε και το σύλλογο της Αμμοχώστου σε πολύ δυσμενή θέση. Σε σημείο που κινδυνεύει ακόμη κι αυτή η βιωσιμότητα του!
Η φράση «του έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι» είναι ευρέως διαδεδομένη, χωρίς να είναι βέβαιο πως, που και πότε γεννήθηκε.
Σύμφωνα με μια εκδοχή έχει τις ρίζες της στον Μεσαίωνα και προέκυψε από ένα μαρτύριο που χρησιμοποιούσαν οι Ιεροεξεταστές για να αναγκάσουν τους κολασμένους να ομολογήσουν τις αμαρτίες τους. Μια άλλη εκδοχή σημειώνει πως η φράση γεννήθηκε στο Βυζάντιο και ήταν ένα είδος τιμωρίας από τους αυτοκράτορες προς στους νάνους–υπηρέτες τους (γνωστοί και ως «τζουτζέδες») όταν αυτοί έκαναν σοβαρά παράπτωμα. Τους έβαζαν τα δυο πόδια στο ίδιο παπούτσι και τους άφηναν να κυκλοφορούν έτσι για μήνες ολόκληρους ή μέχρι να παραδεχτούν το παράπτωμά τους.
Αφήνουμε το Βυζάντιο ή το Μεσαίωνα και επιστρέφουμε στο σήμερα, τη σκληρή πραγματικότητα για την Ανόρθωση και την αυριανή (8/3) κρίσιμη συνάντηση στο «Αντώνης Παπαδόπουλος». Το κάλεσμα της νυν διοίκησης προς πρώην προέδρους, διοικητικούς παράγοντες και επιφανείς φίλους της ομάδας είναι μια κραυγή αγωνίας, αλλά και απόγνωσης για το παρόν και το μέλλον του συλλόγου. Ο Κυριάκος Πραστίτης θα παρουσιάσει αναλυτικά τα οικονομικά δεδομένα και τι χρειάζεται να γίνει τις επόμενες εβδομάδες για να αποφευχθούν καταστροφικές συνέπειες για την ομάδα, αλλά και για φυσικά πρόσωπα.
Υπό άλλες συνθήκες και σε άλλες εποχές, ο πρόεδρος της Ανόρθωσης θα έβαζε τα δύο πόδια των (απόντων) υπευθύνων σε ένα παπούτσι, όχι φυσικά για να τους αναγκάζει να ομολογήσουν τις… αμαρτίες τους. Τα λάθη και τα «εγκλήματα» του παρελθόντος, τα οποία στοιχειώνουν εδώ και χρόνια την Ανόρθωση και οι κακοί χειρισμοί που οδήγησαν τον ιστορικό σύλλογο της Αμμοχώστου εδώ που βρίσκεται σήμερα, είναι λίγο πολύ γνωστά και έχουν ονοματεπώνυμο.
Ανδρέας Παντελή, Αντώνης Δημητρίου, Σάββας Κάκος, Χρίστος Πουλλαίδης, Ευγένιος Χαμπουλλάς, Ανδρέας Σάντης είναι κάποια από τα άτομα που είχαν την τιμή να περάσουν από τον προεδρικό θώκο του ιστορικού συλλόγου. Δεν τίμησαν, όμως, όλοι όσο και όπως θα έπρεπε τον πόστο τους, με αποτέλεσμα σήμερα η ομάδα τους να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Σαφώς και δεν τους βάζουμε όλους στο ίδιο καζάνι. Δεν έχουν κάνει όλοι τα ίδια λάθη, ούτε και έχουν το ίδιο μερίδιο ευθύνης. Κάποιοι μάλιστα μπορεί να νιώσουν και θιγμένοι μόνο και μόνο που το δικό τους όνομα είναι στην ίδια πρόταση με κάποια άλλα.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία ποιος έκανε τα περισσότερα λάθη ή ποιος ευθύνεται περισσότερο, αλλά πως θα μπορούσε ο κάθε ένας ξεχωριστά να βοηθήσει την ομάδα του να βγει από το αδιέξοδο. Και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Οφείλουν να αφήσουν στην άκρη τον εγωισμούς, διαχρονικές κόντρες και πισώπλατα μαχαιρώματα και για πρώτη φορά να βάλουν το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Είναι κάτι που χρωστούν στην ιστορία, την ομάδα και όλα όσα πρεσβεύει ο σύλλογος της Αμμοχώστου.
